پدر و مادر نباید بگذارند که در کودکان حسد رشد کند، اگر یکى از آن ها را بیش تر دوست مى دارند، نباید طورى اظهار علاقه کنند که حسد برادران و خواهران را برانگیزند.
این خود خطراتى بزرگ در آینده براى آن ها خواهد داشت و شاید همین وسیله تخم دشمنى میان برادران و خواهران کاشته شود. پس مقصر بدبختى آن ها، پدر و مادر خواهند بود.
نباید معلمان براى تربیت شاگردان حس رقابت را طورى در میان آن ها بیدار کنند که در دل آن ها ایجاد حسد شود؛ بلکه باید بکوشند دوستى و هم گامى و روح کمک به یک دیگر را در میان آن ها ایجاد کنند.
شوهرى که بیش از یک زن دارد و یکى را بیش تر دوست مى دارد، نباید در حضور دیگرى به وى اظهار علاقه کند، یا رفتارى کند که افزونى علاقه را آشکار کند، تا حسد تحریک نشود و موجبات بدبختى خود و همسرانش ، بلکه فرزندانش را فراهم نکند. باید عدالت را در رفتار و کردار خود حفظ کند؛ هر چند که در دل ، یکى را بیش تر دوست مى دارد.
حسن بیمارى روحى آن است که همان قدر که به تمایلاتش ترتیب اثر داده نشود و ضربتى بر آن ها فرود آید، فورا به تحلیل مى رود؛ رشد بیمارى روحى وقتى است که به تمایلاتش ترتیب اثر داده شود. شاید درمان بیمارى روحى در دقیقه اى انجام شود و یک شبه ره صد ساله برود و شاید هم سالیانى دراز وقت بخواهد و لنگ لنگان به مقصد برسد.
اینک چند راه براى درمان حسد ذکر مى شود که بعضى از آن ها براى بیمارى هاى روحى دیگر نیز سودمند است .