غذای مضر
افراط در مصرف شکلات و شیرینی به این دلیل که موجب بیاشتهایی و سیری کاذب در کودکان میشود و آنها را از مصرف غذاهای اصلی بازمیدارد، موجب اختلال رشد آنها خواهد شد. بهتر است در منزل از نگهداشتن شکلات و شیرینی خودداری کنید و به این ترتیب دسترسی دائمی کودکان به این نوع مواد کاهش یابد. از دادن شکلات و شیرینی به عنوان جایزه یا تغذیه به کودکان خودداری کنید.
مصرف بیرویه تنقلات غذایی کمارزش یکی دیگر از مشکلات دانشآموزان است .متاسفانه برخی تنقلات تجارتی مانند انواع پفک بهطور بیرویه از سوی کودکان و دانشآموزان مصرف میشود.
نتایج بررسی کشوری سال 1377 از دفتر بهبود تغذیه جامعه وزارت بهداشت نشان داده است حدود 50 درصد کودکان 126 ماهه و حدود 90 درصد کودکان یک تا 2 ساله هر روز پفک مصرف میکنند .مصرف پفک بخصوص قبل از وعدههای غذایی به دلیل ایجاد سیری کاذب کودکان را از خوردن غذاهای اصلی که باید مواد مغذی مورد نیاز رشد کودک تامین کند، باز میدارد. از سوی دیگر نمک آن ذائقه کودک را به خوردن غذاهای شور عادت میدهد.
متخصصان تغذیه همواره به والدین توصیه میکنند کودکان را به مصرف تنقلات سنتی مثل نخودچی و کشمش، گردو، بادام، پسته، گندم برشته، برنجک، عدس برشته شده، توت خشک، انجیر خشک و برگهها تشویق کنند و سر سفره به جای نوشابه برای افراد خانواده از دوغ استفاده کنند.
مواد لازم
میزان انرژی مورد نیاز کودکان مدرسهای به لحاظ تفاوت در اندازه بدن، میزان تحرک و سرعت رشد متفاوت است و اگر انرژی مورد نیاز کودکان از طریق کربوهیدرات و چربی تأمین نشود، پروتئینی که باید صرف رشد و ترمیم بافتهای بدن شود، برای تأمین انرژی به مصرف میرسد.
شایعترین کمبودهای ویتامینی در این دوران کمبود ویتامین A و D و شایعترین کمبودهای املاح، کمبود ید، آهن و کلسیم است. هویج منبع ارزانی از ویتامین A است و والدین میتوانند از آن در برنامه غذایی روزانه کودکشان استفاده کنند.
بهترین نوع آهن قابل جذب در موارد حیوانی نظیر گوشت، مرغ و جگر است.
دریافت مقادیر کافی کلسیم از برنامه غذایی روزانه در سنین مدرسه و بلوغ برای حفظ تراکم طبیعی استخوانها و جلوگیری از پوکی استخوان در بزرگسالی حائز اهمیت است.
بستنی و شیر پاستوریزه منبع خوبی از کلسیم هستند و مصرف آنان در میانوعده کودکان در تأمین بخشی از کلسیم مورد نیاز کودکان مؤثر است .نان و پنیر میانوعده مناسب دیگری برای تأمین کلسیم است که همراه سبزی، گوجهفرنگی، خیار یا گردو یک میانوعده سالم و مغذی برای دانشآموزان به شمار میرود.
اول خانواده
با تغذیه دانشآموزان چه باید کرد؟ آیا دانشآموزان باید تنها از طریق مدرسه تغذیه خود را تهیه کنند یا حتماً باید خوراکیهای خاصی از خانه با خود بیاورند؟ آیا تمام بوفههای مدرسه مناسبترین تغذیه را در اختیار بچهها قرار میدهند؟ آیا تمام خوراکیهای خانگی خوب و مغذی هستند؟ با دورهگردهای خیابانی چه باید کرد؟
تغذیه دانشآموز از هرجا که تهیه شود، نوع و کیفیت آن مهم است. این کیفیت تنها مربوط به مدرسه نیست. تغذیه چه در خانه، چه در مدرسه و چه در راه مدرسه باید مورد توجه قرار گیرد و این مسئله تنها از طریق آموزش صحیح خانوادهها امکانپذیر است.
تغذیه فرزندان از مهمترین وظایف والدین است زیرا فرهنگ و عادات غذایی در خانه شکل میگیرد و در مدرسه تثبیت میشود. نمیتوان کودکان را از خرید مواد خوراکی در راه مدرسه منع کرد ولی میتوان آنها را متقاعد کرد تا از مصرف مواد مضر برای بدنشان خودداری کنند که این امر میتواند با عرضه غذاهای مناسب بر سر سفره در خانواده آغاز شود و در مدرسه ادامه یابد