امروز خواندم یکی از دوستانم پایین یکی از عکسهای پر از انرژی مثبتش، نوشته بود: "خوشبختی یک انتخاب است"
راستش از همان وقت، همین یک جمله توی ذهن من بارها و بارها چرخید. یاد گفتگوی دونفره خودم با دوست دیگری افتادم که چند روز پیش مرا به دیدار عصرگاهی دعوت کرد و آخر صحبتهایمان در باب زندگی، به من گفت که همه چیز به قلب آدم ربط دارد. به حال و هوای جاری توی خانه دلش!
به این که یک بخش مهم خوشبختی، تصمیم به خوشبخت بودن است و یا بهتر بگویم لازمه رسیدن به شادی درونی، اول از هر چیز، اراده به یافتن و داشتن آن است و عجیب من حرفش را قبول داشتم.
اینها را نوشتم بگویم، فارغ از این که چگونه شد که اینطور شدیم، بسیاری از ما به غم روزگار خوردن و دست نکشیدن از حسرتهای بزرگ و کوچکمان، معتادیم!
به ماندن توی زمستانی که دائم زیر لب زمزمه کنیم، هوایش "بس ناجوانمردانهاست" معتادیم!
باید با خودمان کمی تمرین خلق کردن حال خوش کنیم. تمرین عبور قاطع و محکم از اتفاقات آزاردهنده جهان پیرامون. تمرین جوانه زدن، سبز شدن. بهار را و خوشبختی را به خانه آوردن ...
ما باید خودمان دست به انتخاب بزنیم.
"زندگی توام با لذت حق شماست"
بهاره اسدی