تعریف حقوق جزا

تعریف حقوق جزا :

مجموعه قواعدی که بر عکس العمل دولت در مقابل اعمال ضد اجتماعی حاکم می باشد و تا از طریق تهدید به مجازات و یا اجرای آن و یا به کار گرفتن اقدامات تامینی یا تربیتی ، اعمال مزبور را پیش گیری و عدالت نسبی و نظم امنیت برقرار می گردد.حقوق جزا در تقسیم بندی کلی تقسیم می شود به :

1: حقوق جزای بین المللی 2: حقوق جزای داخلیحقوق جزای بین المللی متشکل از مجکوعه قواعد حقوق داخلی مربوط به کیفر جرائم با بعد بین المللی است.
حقوق جزای داخلی تقسیم می شود به :
1: حقوق جزای عمومی2: حقوق جزای اختصاصی 3: آئین دادرسی کیفریحقوق جزای عمومی در مقابل حقوق جزای اختصاصی است
.حقوق جزای عمومی : به مسائل عام حقوق جزا از جمله تعریف ، تبیین جرم ، شرایط و مختصات مجازات و اقدامات تامینی ، مسئولیت جزایی ، علل موجهه و علل تشدید کننده مجازات یا کیفیات مخففه می پردازد.حقوق جزای اختصاصی : به جرائم خاص می پردازد که طبقه بندی ، تنظیم و تفکیک عناصر هر یک از جرایم را بطور جداگانه به عهده می گیرد و مجازات و کیفیات آن را در هر مورد مشخص می کند.

ویژگیهای حقوق جزا :
1: وجود ضمانت اجراهای خاص:این ضمانت اجرا به صورت مجازات یا اقدامات تامینی و تربیتی است.این مهمترین ویژگی حقوق جزاست که متمایز کننده آن از سایر رشته ها است.واکنش بصورت شدید مجازات یا به شکل خفیف اقدامات تامینی ظلاهر می شود.

:2 الزامی بودن حقوق جزا : بدین معنا که افراد نمی توانند بر خلاف آن با یکدیگر توافق کنند.

3: کلی و عام بودن قوانین کیفری: به معنی تساوی تمام افراد در مقابل قانون است

4: سرزمینی و شخصی بودن :منظور از سرزمینی بودن قواعد حقوق جزا ، اجرای قوانین کیفری در نقاطی است که تحت سلطه و حاکمیت دولت قرار دارد.منظور از شخصی بودن قابلیت اعمال کیفر فقط در حق مرتکب استلازمه اصل سرزمینی بودن و شخصی بودن قواعد حقوق کیفری اعمال قواعد حقوق جزای داخلی کشور است، این امر قابل توافق و تغییر و سازش بین اشخاص نیست.

حقوق جزا(بصیری هریس)12:42