جرمی که همه روزه در خیابانها و در برابر چشم صدها نفر اتفاق میافتد؟
اشاره : این مطلب در سال 1342 و در مجلۀ حقوق امروز منتشر شده و ادبیات و نشانه های آن مناسب زمان خویش است گرچه از لحاظ طرح مشکل و ریشه یابی دلائل در بستر تاریخی آن تغییری رخ نداده است .
شما که مزاحمت جوانان ولگرد را میبینید و براه خود میروید،چرا نمیخواهید باصرف چند دقیقه وقت از حیثیت و شرافت و ناموس خواهران خود دفاع کنید؟!
باید به جوانان سبک سر و بی تجربه فهمانید که این اعمال هوس آلود،جرم است و هر جرمی مجازات دارد!!
«هرکس در اماکن عمومی و یا معابر عمومی متعرض و یا مزاحم زنی بشود و یا با الفاظ و یا حرکات مخالف شئون و حیثیت باو توهین نماید،بحبس تادیبی از دو ماه تا 8 ماه محکوم خواهد شد! ( ماده 3 لایحه مجازات مصوب آبان 1336)
در گوشه پیاده رو ناگهان فریاد زنی توجه عابرین را جلب مینماید.جوانکی جلف و سبک سر مثلا با شلوار لوله تفنگی و پیراهن عکس دار بسبک «تدی بوی» های امریکا و اروپا با پرروئی و وقاحت در برابر خشم و اعتراض زن،لبخند میزند و سخنان عفت سوز و کلمات شرم آور خود را تکرار میکند.زن توهین دیده بخود میپیچد.فریاد میکشد.عده ای از مردم قدمها را آهسته میکنند و از روی کنجکاوی نگاهی باین صحنه میاندازند،بعضیها لبخند میزنند!و بعضی در حال بی تفاوتی منتظر پایان ماجرا میایستند!سرانجام یا جوان وقیح، زن را از میدان بدر میکند یا پافشاری زن و ازدحام مردم،مزاحم بی آبرو را وادار میسازد که آهسته آهسته خود را کنار بکشد و در انبوه جمعیت از نظرها پنهان شود.نظیر این ماجرا همه روزه(بخصوص در این ایام که به دستاویز گرمای هوا عده ای از زنان بتقلید فرنگیان اصیل!!یا زنان فرنگ رفته!با لباسهای تحریک آمیز،آتش شهوات را دامن میزنند و با کمال تأسف دود آن به چشم بانوان پاک و عفیف میرود) در گوشه و کنار شهر و در برابر چشم صدها نفر بکرات اتفاق میافتد و عجب آنکه اکثریت مردم حاضر نیستند برای جلوگیری از تکرار اینگونه صحنه ها و مجازات مرتکبین اقدامی معمول دارند و با حربه قانون و از طریق مراجع رسمی جلوی جوانان ولگرد و مزاحمین را بگیرند و فکر نمیکنند که دامنه ارتکاب جرم وقتی وسعت بگیرد خواه ناخواه ممکن است روزی گریبان گیر یکی از اعضاء خانواده یا بستگان آنها هم بشود.ممکن است بگویند اینگونه حرکات و این قبیل اعمال نتیجه سهل انگاری و سستی دستگاه های مسئول دولتی است که در تعلیم و تربیت جوانان نقش خود را ایفا نمیکنند،یا بعلت وضع بد اقتصادی جوانان است که از ازدواج محروم میمانند و سرکوفتگی های جنسی آنها را بتعرض و مزاحمت بانوان وادار میسازد.این کلیات صحیح است و کاملا هم صحیح است ولی دلیل این نخواهد بود که خود مردم در این باره اقدامی ننمایند و با سکوت و اهمال و در بعضی موارد(با کمال تأسف)بی غیرتی در قبال تعرض و مزاحمت شهوت پرستان بی بند و بار، رل ناظر بی طرف را بازی کنند و حاضر نشوند چند دقیقه وقت خود را صرف کنند و با زن عفیف و مظلومی که در معرض مزاحمت و تعرض قرار گرفته کمک نمایند و مزاحم را بدست قانون بسپارند و احیانا بعنوان گواه در نزد مامورین تعقیب (کلانتری-دادسرا و بالاخره دادگاه)مشاهدات خود را بیان دارند و موجبات تنبیه و مجازات اینگونه متخلفین را فراهم سازند.ممکن است گفته شود که:چه فایده ای دارد!؟ اگر هم چنین بکنیم دستگاههای مسئول تعقیب این نوع متهمین،توجه نمیکنند و جوان مزاحم را رها میسازند ولی ما در مقابل میگوئیم که:سخن ما با شما از همین جا آغاز میشود و خیلی ساده و کوتاه میگوئیم:شما باید اصرار کنید،مراجعه کنید و مانند موردی که به شخص خودتان تجاوز شده باشد پافشاری کنید و از دستگاهها بخواهید و اگر اقدام نکردند به مقامات بالاتر متوسل شوید الخ...چون محتمل است عده ای از جوانان ندانند همین عملی که بنظرشان ساده و طبیعی میآید(متلک گفتن-سر راه ایستادن-تعقیب کردن و غیره....) جرم است و هر جرمی قابل مجازات خواهد بود.متن ماده سوم لایحه قانون مصوب آبان ماه 1336 را در صدر این مقاله نقل کردیم و معتقدیم:اگر همه مردم غیرتمندانه وظیفه اجتماعی خود بدانند که در قبال تعرض و هتاکی و توهین به بانوان ایستادگی کنند،بدون تردید از تعداد جرائمی از این قبیل به مقدار قابل ملاحظه کاسته خواهد شد.
وجود این مشکل روز،که موجبات ناراحتی بسیاری از خانواده ها را فراهم ساخته است(بقسمی که در بعضی از ساعات روز عده ای از بانوان جرئت عبور و مرور در خیابانهای مرکزی شهر را ندارند)ما را بر آن داشت که برای آگاهی جوانان و همچنین دعوت مردم به مقابله با مزاحمین،از صاحبنظران درخواست کنیم در این موردنظرات خود را درباره علل و همچنین راه پیشگیری از این جرائم در صفحات«حقوق امروز»باطلاع خوانندگان برسانند.
آقای سلجوقی دادیار محترم ناحیه 2 دادسرای تهران که در طول خدمت قضائی خود با تعداد زیادی از اینگونه مجرمین برخورد نموده و به پرونده های بسیاری از آنان رسیدگی کرده اند سئوال ما را اجابت نموده و نکاتی را بطور خلاصه و فشرده یادآور شده اند که با اظهار تشکر از ایشان در ذیل نقل مینمائیم:
1-این بزه نوعا از جرائم جوانان بویژه جوانان مجرد است.
2-دختران مورد مزاحمت بیشتر دختران محصل میباشند.
3-شروع مزاحمت بیشتر اوقات از مقابل در مدارس و همچنین فروشگاه های واقع در خیابانهای مرکزی شهر میباشد.
-عده ای از جوانانی که دارای اتومبیل میباشند اتومبیل را وسیله مزاحمت و تعقیب زنان قرار میدهند.
5-تعدادی از دوچرخه سواران نیز بهنگام تعطیل مدارس بمزاحمت دختران میپردازند.
6-حرکات زنان و دختران و طرز آرایش آنان در برانگیختن مرتکبین سهم عمده ای دارد.
7-فیلمهائی که در آن عملا نحوه عشقبازی بین جوانان را تعلیم میدهند و در تماشاگران این فکر را ایجاد مینماید که در کشورهای متمدن رابطه آزاد و بدون قید عمومیت دارد و این نحوه روابط دلیل تمدن است،تأثیر غیرقابل انکاری در روحیه مرتکبین دارد.
8-مزاحمت نسبت بزنان عفیف مقداری ناشی از این است که زنان روسبی در شهر پخش شده اند و چون علامت مشخصه ای ندارند موجب آن میشود که مردان هوسران زنان عفیفه را با آنها اشتباه نمایند.
9- نبودن تربیت صحیح و وسائل تفریحی و ورزشی کافی و هدفهای عالی در زندگی افراد،آنان را باین مبتذلات سوق میدهد.اکثر زنان زندگی را صرفا از دریچهء خود آرائی و دلفریب تر ساختن صورت و اندام خود و اکثر مردان از دریچه کامروائی شهوانی نگاه میکنند.
10- علاوه بر آنکه بادقت در علل این بزه که از رهآوردهای تمدن غربی است طرق پیشگیری این جرم و بسیاری از جرائم دیگر از این سنخ را میتوان بدست آورد آنچه باید گفت آنست که مجازات اثر قاطعی در جلوگیری از این جرم(و همینطور جرائم دیگر) ندارد.
11- باید مامورین صالحی را که خود دچار ضعف نباشند!در زمان تعطیل مدارس دخترانه و یا هنگام آمدن زنان به خیابانها(که معمولا وقتیکه برای خرید میآیند تنها و بدون همراه داشتن مردی هستند و زمان آن نیز قابل پیش بینی است و معمولا صبحها بین ساعت 9 تا 11 و عصرها 5 الی 7 میباشد)بمحل عبور و یا مراجعه زنان و مقابل مدارس گسیل داشت و بآنان تعلیم داد که کوشش آنان آن نباشد که حتما و ضرورتا میبایست نتیجه عمل آنها تشکیل پرونده ای گردد،و بآنها تفهیم گردد که باید تنها حضور آنها در محلات موجب پیشگیری و جلوگیری از مزاحمت گردد.
از حیث أخذ تأمین از این قبیل متهمین میبایست دقت شود که در صورتیکه آثار تنبه در متهم مشاهده نگردید اعمال شدت شود چه شدت تأمین آثار غیرقابل انکاری در روحیه متهم دارد.
در اینجا برای استحضار خوانندگانی که با اصطلاحات قضائی آشنائی ندارند توضیح میدهیم که مقصود از«اعمال شدت در أخذ تأمین»که در بالا گفته شد آنست که: وقتی متهمی را نزد مقامات تحقیقی قضائی(مثلا بازپرس)میآورند و بازپرس قانع میشود که متهم بی تقصیر نیست،معمولا برای جلوگیری از فرار متهم تا هنگام محاکمه،از متهم التزام میگیرند و یا از از او کفیل میخواهند و گاهی باید وجه نقد بسپارد و یا سند مالکیت معتبر ارائه کند و یا موقتا در زندان بماند.در اینجا نظر آقای سلجوقی دادیار محترمی که یادداشتهای فوق را برای مجله تهیه فرموده اند آنست که برای متهمین مزاحمت بانوان مخصوصا آنهائیکه آثار پشیمانی در آنها دیده نمیشود و متنبه نشده اند باید یکی از تأمینهای شدیدتر مثلا تودیع وجه نقد اخذ شود و یا موقتا به زندان اعزام گردند تا عبرت دیگران گردد.