تعریف زندان

صفحه اصلی کارگروهها >> حقوق  >> تعریف زندان
حسن بصیری  هریس

حسن بصیری هریس

در کارگروه: حقوق
تعداد ارسالي: 736
10 سال پیش در تاریخ: پنجشنبه, خرداد 01, 1393 23:13



















تعریف زندان

همواره در طول تاریخ، بزهکاری و ارتکاب جرم و جنایت به عنوان پدیده غیرانسانی و ضد ارزش های اخلاقی و اجتماعی شناخته شده و تبهکاری به عنموان تکان دهنده ترین آسیب اجتماعی در روابط میان فرد و جامعه مطرح بوده است. واکنش های فردی و اجتماعی نیز پیوسته در برابر اعمال تبهکارانه خطاکاران، به اشکال تدافعی و تنبیهی نمود می یافته و در قالب اعمال مجازات های گوناگون تجلی پیدا می کرده.

این رویکرد، بیشتر از آن جهت موردنظر قرار می گرفته که بخش هایی از خسارات مادی و معنوی ناشی از ارتکاب آن اعمال ناپسند جبران شود.

در گذشته مجازات مجرمین و جبران خسارت ها، عمدتاً به اشکال وحشتناکی همچون انتقام های فردی، قومی و قبیله ای، تجاوز و آدم کشی، کشتارها، خونریزی ها و جنگ های طولانی، قتل و غارت ها، آتش سوزی، اعمال انواع شکنجه های جسمی و روانی و رفتارهای بی رحمانه و ددمنشانه نسبت به بزهکاران بروز می کرده است.

با ایجاد تغییر و تحول در جوامع، و قانون مند شدن مجازات های مجرمین، مساله کیفردهی اینگونه افراد نیز دستخوش تغییرات گوناگونی شده است.

چنان که هم اکنون هدف عمده بیشتر نظام های کیفری جهان، از جمله جمهوری اسلامی ایران، از اعمال مجازات علیه مجرمین، علاوه بر تنبیه بزهکار ـ که امروزه جنبه تربیتی و معنوی آن غلبه دارد ـ تاکید بر فراهم سازی زمینه های بازگشت بزهکاران به دامان جامعه می باشد. چنین اقدامی چند نتیجه مهم در بردارد:

امنیت جامعه را تضمین می کند. بخش هایی از زیان های مادی و معنوی وارده بر فرد و جامعه را جبران می نماید و سبب می شود که فرد بزهکار در زمان تحمل کیفر خویش، به سازندگی روانی، شخصیتی و تربیتی و حرفه ای خویش نایل آید و در نتیجه به شهروندی سالم، شرافتمند، متعادل و منطقی بدل شود. امروزه، همچنان که به تعقیب و تجسس و بازداشت بزهکاران در جوامع رو به رشد جهان اهمیت داده می شود، مرحله محاکمه و تحقیق نیز در فرآیند کیفری، اهمیت ویژه یافته است. به همین گونه شیوه های قانونی و قضایی اعمال مجازات علیه مجرمین ـ صرف نظر از شکل و نوع آن ها ـ برای جامعه و افراد بزهکار، سرنوشت ساز شده است.

در قرن اخیر، وجود تغییرها و تحولات عظیم اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی در دنیا، لزوم نگرشی تازه را در زمینه کیفردهی مجرمان، اجتناب ناپذیر ساخت و سبب شد که نظریه هایی همچون دفاع اجتماعی نوین از مجرمین و تغییر در ساختار سیستم های اعمال کیفر (زندان  ها) جایگاه خاصی در جامعه بیابد.


مفهوم زندان در لغت با الفاظ متعدد از قبیل سجن، حبس، وقف، امسک، آثبت و سایر کلماتی که حاوی معنای ممنوعیت هستند بیان شده است.

در قرآن نیز کلمه زندان تحت عناوین یسجن، امسک و وقف آمده است.

زندان جایی است که متهمان و محکومان را در آن نگهدارند. این کلمه در فرهنگستان ایران به جای حبس پذیرفته شده است.

لغت زندان در فرهنگ عمید به معنای بندیخانه، محبس خانه و قیدخانه ـ جایی که محکومان و تبهکاران را در آنجا نگهداری می کنند و محبس است. در یکی از تعاریف زندان به نقل از الطرق الحکمیه فی السیاسه الشرعیه آمده است:

«زندان و حبس شرعی زندانی کردن فرد در مکانی تنگ و محدود نیست بلکه تنها محدود کردن وی و جلوگیری از تصرفات وی آن گونه که خودش می خواهد، است حال این محدود کردن می تواند ر خانه یا مسجدی باشد یا به صورت آن که طلبکار مراقب و همراه وی باشد. به همین جهت پیامبر (ص) زندانی را اسیر نامید».

 


حذف ارسالي ويرايش ارسالي
حسن بصیری  هریس

حسن بصیری هریس

در کارگروه: حقوق
تعداد ارسالي: 736
10 سال پیش در تاریخ: پنجشنبه, خرداد 01, 1393 23:19



















تعریف زندان

همواره در طول تاریخ، بزهکاری و ارتکاب جرم و جنایت به عنوان پدیده غیرانسانی و ضد ارزش های اخلاقی و اجتماعی شناخته شده و تبهکاری به عنموان تکان دهنده ترین آسیب اجتماعی در روابط میان فرد و جامعه مطرح بوده است. واکنش های فردی و اجتماعی نیز پیوسته در برابر اعمال تبهکارانه خطاکاران، به اشکال تدافعی و تنبیهی نمود می یافته و در قالب اعمال مجازات های گوناگون تجلی پیدا می کرده.

این رویکرد، بیشتر از آن جهت موردنظر قرار می گرفته که بخش هایی از خسارات مادی و معنوی ناشی از ارتکاب آن اعمال ناپسند جبران شود.

در گذشته مجازات مجرمین و جبران خسارت ها، عمدتاً به اشکال وحشتناکی همچون انتقام های فردی، قومی و قبیله ای، تجاوز و آدم کشی، کشتارها، خونریزی ها و جنگ های طولانی، قتل و غارت ها، آتش سوزی، اعمال انواع شکنجه های جسمی و روانی و رفتارهای بی رحمانه و ددمنشانه نسبت به بزهکاران بروز می کرده است.

با ایجاد تغییر و تحول در جوامع، و قانون مند شدن مجازات های مجرمین، مساله کیفردهی اینگونه افراد نیز دستخوش تغییرات گوناگونی شده است.

چنان که هم اکنون هدف عمده بیشتر نظام های کیفری جهان، از جمله جمهوری اسلامی ایران، از اعمال مجازات علیه مجرمین، علاوه بر تنبیه بزهکار ـ که امروزه جنبه تربیتی و معنوی آن غلبه دارد ـ تاکید بر فراهم سازی زمینه های بازگشت بزهکاران به دامان جامعه می باشد. چنین اقدامی چند نتیجه مهم در بردارد:

امنیت جامعه را تضمین می کند. بخش هایی از زیان های مادی و معنوی وارده بر فرد و جامعه را جبران می نماید و سبب می شود که فرد بزهکار در زمان تحمل کیفر خویش، به سازندگی روانی، شخصیتی و تربیتی و حرفه ای خویش نایل آید و در نتیجه به شهروندی سالم، شرافتمند، متعادل و منطقی بدل شود. امروزه، همچنان که به تعقیب و تجسس و بازداشت بزهکاران در جوامع رو به رشد جهان اهمیت داده می شود، مرحله محاکمه و تحقیق نیز در فرآیند کیفری، اهمیت ویژه یافته است. به همین گونه شیوه های قانونی و قضایی اعمال مجازات علیه مجرمین ـ صرف نظر از شکل و نوع آن ها ـ برای جامعه و افراد بزهکار، سرنوشت ساز شده است.

در قرن اخیر، وجود تغییرها و تحولات عظیم اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی در دنیا، لزوم نگرشی تازه را در زمینه کیفردهی مجرمان، اجتناب ناپذیر ساخت و سبب شد که نظریه هایی همچون دفاع اجتماعی نوین از مجرمین و تغییر در ساختار سیستم های اعمال کیفر (زندان  ها) جایگاه خاصی در جامعه بیابد.


مفهوم زندان در لغت با الفاظ متعدد از قبیل سجن، حبس، وقف، امسک، آثبت و سایر کلماتی که حاوی معنای ممنوعیت هستند بیان شده است.

در قرآن نیز کلمه زندان تحت عناوین یسجن، امسک و وقف آمده است.

زندان جایی است که متهمان و محکومان را در آن نگهدارند. این کلمه در فرهنگستان ایران به جای حبس پذیرفته شده است.

لغت زندان در فرهنگ عمید به معنای بندیخانه، محبس خانه و قیدخانه ـ جایی که محکومان و تبهکاران را در آنجا نگهداری می کنند و محبس است. در یکی از تعاریف زندان به نقل از الطرق الحکمیه فی السیاسه الشرعیه آمده است:

«زندان و حبس شرعی زندانی کردن فرد در مکانی تنگ و محدود نیست بلکه تنها محدود کردن وی و جلوگیری از تصرفات وی آن گونه که خودش می خواهد، است حال این محدود کردن می تواند ر خانه یا مسجدی باشد یا به صورت آن که طلبکار مراقب و همراه وی باشد. به همین جهت پیامبر (ص) زندانی را اسیر نامید».

 


حذف ارسالي ويرايش ارسالي