بنام خدا
اگر از دوران دفاع مقدس بگذریم پس از رحلت امام 4 دولت برسرکار آمده اند که سه دولت آزمون خودرا پس دادند وچهارمی درمسیر آزمون است. در دولت اول که بنام سازندگی نامیده شد مشکلات پس از جنگ اشتهای دولت را در پیشبرد مسایل اقتصادی بدنبال داشت واز فرهنگ جامعه غافل شد برای کسب درآمد بیشتر ریسمان اقتصادرا رها نمود وتا جائی پیش رفت که عناصر امنیتی نیز آشکارا وارد میدان شدند وبرکشور آن رفت که نتیجه آن پرونده قتلهای زنجیره ای شد . در دولت سوم که بنام دولت پایداری ومهرورزی نامیده شد این بار عنان کشور بدست فرهنگیان سپرده شد یعنی روحانیت بسیج گشت ارشاد جامعه مداحان امامان جمعه وجماعات مساجد تکایا و....واقتصاد مردم بفراموشی سپرده شد دادسراها تعطیل وسازمان برنامه برچیده وامور ازبالای سر قانون بدست ظاهربینان داده شد ونتیجه آن همان بود که بخشی کوچک ازمردم همه خزانه را خالی کردند وتحویل دولت بعدی دادند .
با توجه به مطالب یادشده بخوبی مشاهده میگردد که هرگاه عنان کشور تنها دردست اقتصادیون قرار گیرد چه سرنوشتی رقم میخورد واگر تنها به فرهنگ پرداخته شد چه نتایجی ببار میاید. اینک که رهبری نظام ما درروز کارگر اشارتی مهم به اقتصاد بدون فرهنگ وعکس آن نمودند جا دارد که مسیر درست هماهنگی این دو امر مهم را درجامعه بشناسیم . اقتصاد بدون نوجه بفرهنگ جامعه وتوجه خاص بفرهنگ بدون حل معضلات اقتصادی نتیجه درستی ببار نمی اورد . ایندو همانند دوبال پرنده اند که وجود هردو برای پرواز ضروری است. برای هماهنگی در این دو امر مهم اجرای قوانین کشور است .چون قانون محصول عقل جمعی است وفرار ازآن یعنی فرار از حقیقت است .کسانیکه در صدد خدمت به کشور ورشد اسلامند باید راه قانون پذیری رافرا گیرند. راهی که دولت تدبیر وامید پیگیر آنست.
اسلام بدون قانون واقتصاد وفرهنگ اسلامی بدون رعایت قانون همان حکومت شهر هرت است که نتیجه آن بهره مند شدن اندکی از بی قانونان از مواهب الهی ومردمی است.
رهبر معظم انقلاب: رشد اقتصاد بدون رشد فرهنگ نه ممکن است و نه مفید