بنام خدا
یک:اولین برخورد مساله عزاداری ایام فاطمیه بود که طلیعه آن پیش ازآغاز سال شروع شد ایمیلهائی مبنی بررعایت حرمت بانوی اسلام در ایام نوروز بود والبته چند نفر از بزرگان دینی که دراین زمینه تذکراتی داده بودند ضمن احترام بساحت مقدس بانوی بزرگ اسلام پرسش اینستکه یک روز بنام شهادت ایشان در تاریخ است ویا بعلت اختلاف تاریخی دوروز دیگر چرا انرا کش داده وتبدیل به ایام ده روزه کرده ایم ؟آیا افراط در اینگونه مسایل نتیجه عکس را ندارد؟ که نمونه آن اعتراض دونفر از مراجع دینی بود . این چه اصراری است که ایام نوروز را بخاطر افراط در عزاداری ضایع کنیم؟ آیا پاس داشتن بانوی بزرگ اسلام تنها در عزاداری وآنهم ذکر مصیبت است؟ چرا بجای این قبیل مطالب که عموما حاوی اهانت به اصحاب رسول الله ورهبران اهل سنت است نقش ایشان را بعنوان یک فرزند همسر مادر وزن درجامعه مطرح نمیکنیم؟ کمی بیاندیشیم وبجای تمسک بظواهر خردمندانه عمل کنیم.
توصیه آیت‌الله جوادی‌آملی در مورد ایام فاطمیه
انتقاد آیت‌الله شبیری زنجانی از افراط و ترویج دهه‌های پیاپی عزاداری
دو:حضرت ایت الله مصباح درباره مفهوم اعتدال صحبت مفصلی نموده اند ودر نهایت نتیجه گرفته اند که اعتدال دولت در واقع التقاط است . بنده عرض میکنم که بحث ملت ماالبته اکثریت بحث لفظی نیست ما بدنبال حل مشکلات هستیم مهم نام آن نیست اصل آن مهم است حتما قضیه آن پادشاه وسرمای زمستان وتنها پوشش موجود درمحل را که یک پالون الاغ بود همه شنیده اند که ازنامش بدش میامد اما خودش را میطلبید چرا که از سرما نجاتش میداد مردم ما بدنبال اعتدال یا التقاط نیستند آنان رفع مشکلات را میطلبند . ضمنا قرار نیست دولت ما درقبال واگذاری دین خود طلبهایش را بگیرد شاید اززیاده خواهی های گذشتگان چشم میپوشد تا حقوق ملت را باز ستاند ودیگر اینکه اینهمه شیفتگی برای شعار مرگ برآمریکا برای چیست؟ بهرحال روزی این شعار بعلت تغییر در نظام آمریکا از میان خواهدرفت بهتر نیست شعار ی بگوئیم که جاویدان باشد مثلا مرگ بر ستمگر ومرگ برسلطه طلب
سه:مسوول گرفتاریهای موجود درکشور کیست؟
یکی از مسایل مطروحه درمیان مردم پیداکردن مسوول عواقب موجود در جامعه بود برخی دولت گذشته را مسوول میدانستند برخی معتقد بودند که مشکلی موجود نیست ودولت فعلی بزرگنمائی میکند بعضی مجلس شورای اسلامی را مسوول میپنداشتند پاره ای رهبری نظام را بدلیل حمایتهای ایشان از دولت سابق مسوول میدانستند وبعضی قوه قضائیه را بعلت کوتاهی در نظارت برامور مسوول عواقب موجود میدانند وبالاخره پاره ای هم خارجیهارا مسوول این مشکلات میدانند .اما بنظر بنده مسوول واقعی کسی دیگر است که متاسفانه همه آگاهانه ویا ناآگاهانه بدان اشاره نمیکنند وآن خود ما مردم هستیم وظاهرا فراموش میکنیم که این خود ما بودیم که نمایندگان مجلس شورا وخبرگان ورئیس جمهور را برگزیده ایم .اگر کمی دقت کنیم میبینیم که مردم هرچند یکبار با گزینش مسوولان خود راه جدیدی را پیش گرفته اند دوران سازندگی واصلاحات ودولت پایداری وتدبیر وامید هریک آشی است که خودما پخته ایم وباید برسر آن نشسته وبخوریم . هرگاه در امر انتخابات مشارکت کامل نمودیم شیوه اداره کشوررا متحول دیدیم وزمانیکه عقب نشستیم امور دردست گروهی اقلیت افتاد .وقتی درگزینش نمایندگان دقت نمیکنیم ویا مشارکت نمیکنیم در واقع سرنوشت خودرا رقم میزنیم وبعد بدنبال مسوول میگردیم .ما وظیفه داریم پس از گزینش بر جریان امور نیز نظارت عمومی کنیم اولا دولت را حمایت کنیم وبراجرای قوانین مصر باشیم ثانیا از نقد وپیشنهاد کناره نگیریم .رسانه ها نباید سکوت کنند تنها باین دلیل که بسته میشوند .باید نقایص را گفت وبهای آنرا نیز پرداخت آنگاه نتیجه کار خودمان را خواهیم دید.