سیاهی که دیگر عمقش را نمی توان سنجید ...

وقتی می خواستم برای این رفتار صفتی را انتخاب کنم، با چالشی بزرگ مواجه شدم. حیوانیت؟ نه صفت مناسبی نیست، شرف حیوان اجازه نمی دهد که چنین رفتار کند ... 

وقتی پژوهشگری که شش سال مشقت کشیده، چندین اختراع ثبت کرده ، دو جین مقاله معتبر و کتاب تالیف کرده، چندین ماده مهم و مفید را فرآوری کرده و محقق نمونه شده است را به دلیل ابتلا به دیسک گردنی که هیچ علتی به جز فشار کمر شکن کار و نشستن مداوم پشت کامپیوتر ندارد با انواع فشار روانی، کاهش حقوق، توبیخ  و ... به مرز استعفا بکشانی، کدام صفتی است که این رفتار را توصیف کند؟ بویژه آنکه همانهایی که این رفتار زشت را در پیش گرفتند، متخصص و فوق متخصص با هزاران اِهنٌو و تلوپ هم باشند و بدون کشیدن کوچکترین زحمتی توقع قرار دادن اسمشان را در این مقاله و آن اختراع و ... هم داشته اند (و البته در به کرسی نشاندن خواسته اشان موفق هم بوده اند) ...

همه اینها به کنار، این نکته سخت آزار دهده است که پژوهشگر مذکور  این همه کار را با حقوق ماهانه حدود یک میلیون تومان انجام داده است ....

البته که حرمت امامزاده را متولی نگاه می دارد ... تا این رفتارهای کثیف و پست وجود دارد، جایگاه محقق و پژوهشگر و فلان و بهمان همین هست که هست...