دئودورانت ها یا به اصطلاح عام، مام ها ترکیباتی هستند که جهت کاهش بوی بدن به کار می روند و اکثر آنهاحاوی نمک های آلومینیوم مانند کلرید آلومینیوم هستند که می توانند به مرور زمان اثرات مخربی بر افراد به خصوص کسانی که از اختلالات کلیوی رنج م یبرند، داشته باشد. عرق به خودی خود، دارای بو نیست مگر این که توسط باکتری هایی که در مناطق گرم و مرطوب فعالیت می کنند دچار بو شود و به خصوص ناحیه زیر بغل که به عنوان گرم ترین سطوح بدن انسان به شمار می رود و غدد عرقی باعث رطوبت نسبی آن میشود، بیشتر با این موضوع مرتبط است. دئودورانت ها می توانند برای پوشاندن بوی عرق دارای عطر باشند و بعضی اوقات ترکیبات طبیعی چون عصاره رازک به عنوان ماده ضد میکروبی به کار می روند در تهیه مام ها ترکیباتی مانند کلرید آلومینیوم و کلروهیدرات آلومینیوم به عنوان ضد عرق های وسیع به کار می روند که با کاهش تعریق و رطوبت رشد باکتر یها را متوقفمی کنند.
آلومینیوم به عنوان یک نوروتوکسین مطرح است و عوارض روی سطح خونی – مغزی داشته و باعث مستعد شدن زمینه در فرد برای آسیب به دی ان ای می شود. از طرفی توصیه م یشود افرادی که دچار اختلال کلیوی هستند از ترکیبات حاوی آلومینیوم پرهیز کنند؛ چون در معرض خطر پیشرفت اختلال فعالیت کلیوی هستند. همچنین با توجه به اینکه امکان دفع مواد و داروهایی که از طریق کلیه و مجاری ادراری دفع م یشوند در بیماران کلیوی کمتراست، توجه به این نکته ضروری است که دفع آلومینیوم نیز از طریق کلیه صورت م یگیرد، بنابراین استفاده مکرر وطولانی مدت از دئودورانت ها م یتواند به مرور زمان باعث رسوب و تجمع آلومینیوم در بدن فرد شده و عوارض ومشکلات بسیاری به دنبال داشته باشد. ضمن این که مطالعات نشان میدهند افزایش سطوح آلومینیوم در درازمدت می تواند باعث بروز آلزایمر شده و با عوارضی چون کم خونی، تشنج، علائم استخوانی و شکستگی های استخوان مرتبط است.