تسبیح پیامبر اکرم و امام علی علیه السلام پیش از ولادت

انس بن مالک از رسول خدا صلی الله علیه و آله روایت می کند که می‌فرمود: 

« من و علی، دو هزار سال قبل از خلقت آدم، بر طرف راست عرش، خداوند را تسبیح می‌کردیم. وقتی خداوند آدم را آفرید، ما را در صلب او قرار داد و پیوسته از صلب‌ها و رحم‌های پاک منتقل شدیم تا این که به صلب عبدالمطلب رسیدیم .
آن‌گاه خداوند ما را دو قسمت کرد؛ نیمی را در صلب عبدالله و نیم دیگر را در صلب ابوطالب نهاد؛ سپس نبوت و رسالت را در من قرار داد و وصایت (جانشینی) و داوری را در علی.
آن‌گاه برای ما دو نام برگزید که از نام‌های خودش گرفته بود ـ نام پروردگار، محمود است و و من محمد هستم؛ نام دیگرش العلی است و علی همنام اوست.»

رسول خدا صلی الله علیه و آله در روایت دیگری می‌فرماید:« هنگامی که من و علی در صلب پدرانمان بودیم، هر گاه پدر و عمویم (ابوطالب پدر علی علیه السلام) میان گروهی از قریش می‌نشستند، به دلیل نور وجود ما، صورت‌هاشان درخشندگی بخصوصی داشت و حیوانات، حتی درندگان بر آن دو سلام می‌کردند.»

منابع:
بحارالانوار، ج 19، ص 31، حدیث 28 ------ امالی شیخ صدوق