جرقه خشم و نارضایتی سران صهیونیستی که پیش از انتخابات زده شده بود، با "حماسه آفرینی" ملت ایران و پیروزی حجت‌الاسلام و المسلمین دکتر "حسن روحانی" اوج گرفت و سوالاتی را در خصوص موضع رئیس جمهور منتخب در قبال این رژیم اشغالگر در اذهان شکل داد.
سرویس بین الملل باشگاه خبرنگاران گزارش می دهد:
بعد از برگزاری انتخابات تاریخی جمعه 24 خرداد 92 و پیروزی حجت‌الاسلام و المسلمین دکتر "حسن روحانی" در رقابت‌های انتخاباتی، ندای شور و شادی ملت ایران از تحقق حماسه سیاسی در شهرهای کشورمان پیچید. مطبوعات و رسانه‌های جهان نیز به طور کامل به بازتاب اشتیاق و امیدواری مردم ایران پرداختند.
*** شادی ایرانیان و خشم اسرائیل
وب سایت آلمانی "اشتاندارد" روز یکشنبه 16 ژوئن 2013 (26 خرداد) مطلبی با عنوان «خیلی‌ها در ایران پیروز شدند/ پیروزی "روحانی" باعث تقویت کل سیستم خواهد شد» منتشر کرد و "گادرون هارر" (Gudrun Harrer) در آن نوشت: «انتخابات ایران، تمام دروغ‌هایی که مشروعیت آن را زیرسؤال می‌برد، برملا کرد... انتخابات دموکراتیک در ایران، اتفاقی بود که مردم کشورهای همسایه و حاشیه خلیج فارس، حتی خواب آن را هم نمی‌بینند.»
*** رژیم اسرائیل، باز هم با اقبال عمومی دنیا زاویه گرفت!
سخن رهبر معظم انقلاب مبنی بر اینکه "حماسه" از قبل از انتخابات، شروع شده بود و روز جمعه 24 خرداد به اوج خود رسید، را می‌توان روی روشن سکه دانست. روی تاریک و سیاه سکه، این بود که خشم دشمنان ملت و نظام (در رأس آن‌ها رژیم اسرائیل) و جریان‌های اپوزیسیون نیز از قبل از انتخابات، شروع شده بود و با پایان رأی‌گیری و اعلام رسمی نتایج، به اوج خود رسید:
جرقه خشم و نارضایتی سران صهیونیستی، آنجا زده شد که پیش از انتخابات، دیدند تعامل دوستانه نامزدهای انتخاباتی، حتی کورسوی امیدی برای تکرار فتنه‌ای جدید مانند سال 88 یا حداقل مشابه آن باقی نگذاشته است. یقیناً پیش‌بینی‌ها و برنامه‌ریزی‌هایی که طی ماه‌های اخیر در همایش‌ها و نشست‌های جریان‌های ضدانقلاب نسبت به انتخابات ایران صورت می‌گرفت، با آنچه که در واقعیت رخ داد، سازگار نبود.
رقابت‌های انتخاباتی سالم و دوستانه میان نامزدهای گوناگون، بصیرت، اخلاق و فهم متحدانه مردم در گرایش به شش نامزد مختلف و علی‌الخصوص برپایی مناظرات شفاف، عالمانه و منصفانه با میلیون‌ها بیننده داخلی و خارجی، همگی دست به دست هم داد تا رشته‌های تفرقه، تنش و تحریم انتخابات، در دستان دشمنان پنبه شود.
پس از اینکه اپوزیسیون خارج‌نشین، از ایجاد خلل و جنجال در رقابت میان نامزدهای انتخاباتی ناامید شد، چشم به برگزاری انتخابات، موضع‌گیری‌های مسئولین و از همه مهم‌تر میزان مشارکت مردم دوخت. اما باز هم هیچ بهانه‌ای برای اختلاف‌افکنی و فتنه‌انگیزی نیافت. حضور پرنشاط مردم در پای صندوق‌های رأی، گام دیگری در عصبانی‌تر کردن تمام نظریه‌پردازانی بود که تحریم‌ها و مشکلات اقتصادی مردم ایران را دلیلی برای یأس وعدم شرکت آنان در انتخابات اظهار می‌کردند. "برند اربل" (Bernd Erbel) سفیر آلمان در تهران گفت: «انتخابات روز جمعه نشان داد که دولت و مردم در کنار یکدیگر و به طور مشتاقانه در انتخابات حاضر شده‌اند و این بیانگر بلوغ فکری ملت ایران است.»
تبریک سران کشورهای جهان و اذعان به تحقق عین دموکراسی در کشور، باعث شد به همه ثابت شود که انتخابات در ایران، همواره تجلّی خواست مردم است. بدیهی است که گسترش روابط ایران با کشورهای دنیا به ضرر اسرائیل است؛ به ویژه آنکه به اذعان "یووال اشتاینیتز" (Yuval Steinitz) وزیر امور راهبردی رژیم صهیونیستی، «تغییر دولت‌ها، تاکنون هرگز مواضع هسته‌ای ایران را تغییر نداده و دولت "روحانی" هم از این قاعده مستثنی نیست.»
*** ایران، میان جهان و رژیم صهیونیستی شکاف می‌اندازد:
سران و مقامات ارشد کشورهای ایتالیا، آلمان، فرانسه، روسیه، استرالیا، اسپانیا، بلژیک، ترکیه، لبنان، فلسطین، سوریه، مصر، نیجریه، امارات، قطر، کویت، بحرین، عراق، افغانستان، پاکستان، چین و ونزوئلا طی روزهای 25 و 26 خرداد 92 هر یک با ابراز خرسندی از شکوه شرکت کم‌نظیر مردم ایران برای تعیین سرنوشت کشور خود در چهار سال آینده، پیروزی دکتر "حسن روحانی" به عنوان رئیس‌جمهور آینده ایران را تبریک گفتند.
اما در این میان، نتانیاهو، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی ساز مخالف زد و تبریکات و خوش‌بینی جامعه جهانی نسبت به تعامل با ایران را "توهم" خواند؛ روزنامه اسرائیلی یدیعوت آحارنوت نیز در مورد شخصیت رئیس جمهور منتخب مردم ابراز نگرانی کرد: «او، فرد بانفوذی است و با جدیت، بهبود اوضاع اقتصادی و رفع مشکلات کشور را دنبال خواهد کرد... باید مراقب باشیم که "اوباما" و "اشتون"، به دام روحانی نیفتند!»
پیش‌بینی می‌شود حماسه 24 خرداد، انتخاب رئیس‌جمهور منتخب ملت و افزایش اعتبار، قدرت و وجهه بین‌المللی جمهوری اسلامی ایران در منطقه و جهان در آینده، باعث شود تحریم‌های چندین ساله علیه ایران با محکومیت افکارعمومی و سران اغلب کشورها مواجه شود. روزنامه "هاآرتص"، "اعتدال‌گرا" بودن دکتر روحانی را عامل جلوگیری اجماع جهانی علیه ایران می‌داند. همین احتمال کاهش فشارها و تحریم‌هاست که افسار خشم نتانیاهو را گسیخته است. اقبال عمومی از رئیس‌جمهور آینده ایران و ارتقای جایگاه جهانی کشورمان، قادر است جهان را در یک سو و رژیم جنگ‌طلب و ضد حقوق بشری اسرائیل را در سوی دیگری قرار دهد.
اعتراض و خشم مقامات صهیونیستی، ابتدا از وحدت نامزدهای انتخاباتی ایران شروع شد، در همدلی و تثبیت مردم‌سالاری دینی ادامه یافت، با تبریک 5 نامزد دیگر به نامزد منتخب ملت و اعلام آمادگی برای همکاری صمیمانه با وی، گسترش یافت. عصبانیت رژیم صهیونیستی، سرانجام با تبریک سران کشورهای دنیا و اظهار تمایل آنان به تعامل با ایران، به اوج خود رسید.
سؤال اینجاست که رژیم صهیونیستی تا کجا قصد دارد با اراده ملت‌ها بجنگد و حتی با دولت‌های اروپایی که عموماً متحدان و محافظان منافع این رژیم بوده و هستند، ستیزه‌جویی کند؟ آیا دولت آینده جمهوری اسلامی ایران قادر خواهد بود با عمق بخشیدن به مناسبات خارجی کشورمان، رژیم اسرائیل را روز به روز در چالش بیشتری با هم‌پیمانان خود وارد کند؟ آیا روند انزوا و زوال اسرائیل، شتاب خواهد گرفت؟...