امام حسین (علیه السلام) از دیدگاه اهل بیت(علیهم السلام)

امام حسین (ع) نیز به دلیل اثرگذاری خاصی که در مکتب شیعه دارد، و چگونگی زندگی، قیام و شهادتی که داشتند، بسیار مورد سؤال امامان بعد از خود قرار گرفتند تا شناخت شیعیان از امام سوم(ع) خود، بیشتر شود و هر یک از اولاد معصوم ایشان نیز به دنبال ارائه بهترین توصیف در باره شخصیت نورانی سیدالشهدا (ع) بودند. در اینجا  به طور خلاصه به چند مورد از سخنان ائمه معصومین(ع) را درباره امام حسین(ع) ذکر می کنیم.

پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم)
"امّا حسین، او از من است. او پسر من و زاده من است و بهترین انسانها پس از برادرش مى باشد. او امامِ مسلمانان است و مولاىِ مؤمنان و خلیفه پروردگار جهانیان و یاورِ یاریخواهان و پناهِ پناهجویان و حجّت خداوند بر همه خلق او . او سرور جوانان بهشت و دروازه نجات امّت است. فرمان او فرمان من است ، و اطاعت از او اطاعت از من، هرکه از او پیروى کند از من است و هرکه نافرمانى او کند از من نیست ."(1) و هرکس که دوست دارد به محبوبترین فرد روى زمین در نزد اهل آسمان نگاه کند به حسین (ع) بنگرد. (2)

امام علی (علیه السّلام)
امیرالمؤمنین(ع) این آیه را تلاوت می فرمودند:‌
" فَما بَکَتْ عَلَیْهِمُ السَّماءُ وَ الْاَرْضُ وَ ما کانوُا مُنْظَرینَ"(3)
"نه آسمان برآنان گریست و نه زمین، و نه به آنها مهلتی داده شد."
 که درهمان هنگام امام حسین (ع) وارد مسجد شد، امیرالمؤمنین(ع) با توجه به ایشان فرمودند:‌
 
" اما این کسی است که بزودی کشته شود و آسمان و زمین بر او می گریند."(4)

حضرت فاطمه (سلام الله علیها)
"پس از آن که حسین علیه السلام را به دنیا آوردم ، رسول خدا صلى الله علیه و آله نزد من آمد . طفل را در پارچه اى زرد رنگ، به دست آن حضرت دادم . پیامبر خدا صلى الله علیه و آله آن پارچه را دور انداخت و پارچه سفیدى گرفت و حسین را در آن پیچید . آن گاه فرمود: بگیرش اى فاطمه ، که او امام است و فرزند امام . او پدر نُه امام بزرگوارى است که از صُلب او به دنیا مى آیند و نُهمین آنان قائم است ."(5)
 
امام حسن مجتبی (علیه السّلام)
"بعد از وفات من و جدا شدن روح از بدنم، حسین بن على علیهماالسلام امام است. وراثت او از پیامبر صلى الله علیه و آله نزد خدا در کتابْ [لوح محفوظ یا قرآن و یا وصیت نامه] ثبت است که خداوند عز و جل این وراثت را به وراثت از پدر و مادرش افزوده است؛ زیرا خدا دانست که شما بهترین خلق او هستید. از این رو، از میان شما محمّد صلى الله علیه و آله را برگزید و محمّد، على علیه السلام را و على علیه السلام مرا به امامت انتخاب کرد ومن حسین علیه السلام را برگزیدم."(6)

امام سجاد (علیه السّلام)
"سخت ترین روزی که بر رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلم) گذشت روز [غزوه ] احد بود که در آن عمویش حمزه بن عبدالمطلب – که شیر خدا و شیر پیامبرش بود – کشته شد و پس از آن روز [ جنگ ]‌ موته بود که در آن پسر عمویش جعفر بن ابی طالب کشته شد . سپس فرمودند: ‌اما هیچ روزی همانند روز حسین (علیه السلام) نیست که سی هزار مرد [ جنگاور ] بر او روی آوردند و می پنداشتند که از این امت هستند و همگی آنان با ریختن خون او به خدای عزوجل تقرب می جستند در حالی که او خدا را به یاد آنان می آورد اما آنان پند پذیر نبودند تا اینکه او را به ظلم و ستم و دشمنی کشتند.:"‌(7)
 
امام باقر (علیه السّلام)
"حسین، بزرگ مرد کربلا، مظلوم و رنجیده خاطر و لب تشنه و مصیب زده به شهادت رسید. پس خداوند، به ذات خود، قسم یاد کرد که هیچ مصیبت زده و رنجیده خاطر و گنهکار و اندوهناک و تشنه ای و هیچ بَلا دیده ای به خدا روی نمی آورد و نزد قبر حسین علیه السلام دعا نمی کند و آن حضرت را به درگاه خدا شفیع نمی سازد، مگر این که خداوند، اندوهش را برطرف و حاجاتش را برآورده می کند و گناهش را می بخشد و عمرش را طولانی و روزی اش را گسترده می سازد. پس ای اهل بینش، درس بگیرید."(8)

امام صادق (علیه السّلام)
"امام حسین (علیه‏ السلام) به خاطر رعایت احترام، هیچ وقت جلوى امام حسن (علیه‏ السلام) راه نرفت و زمانى که با هم بودند ابتدا به صحبت نکرد. "(9)

امام کاظم (علیه السّلام)
"کمترین ثوابى که به زائر امام حسین علیه السّلام در کرانه فرات داده مى شود این است که تمام گناهان بخشوده مى شود. بشرط این که حق و حرمت ولایت آن حضرت را شناخته باشد. "(10)

امام رضا (علیه السلام) در ضمن حدیث به ریان بن شبیب می فرمایند:
 "ای پسر شبیب ! اگر برای چیزی گریان شدی بر حسین بن علی بن ابی طالب -علیهما السلام-  اشک ببار زیرا او را مانند قوچی[ از پشت ] سر از پیکرش جدا ساختند و هجده مرد از خانواده او که در زمین بی مانند بودند همراه او کشته شدند و براستی که آسمانهای هفتگانه و زمین ها در قتل او گریستند. چهار هزار فرشته برای یاری او بر زمین فرود آمدند اما اجازه نیافتند. و ایشان آشفته و غبار آلود تا قیام قائم علیه السلام نزد قبر او هستند [ و پس از ظهور ] از یاران او هستند و شعارشان خونخواهی حسین -علیه السلام- است ."(11)
 
امام عسکری (علیه السلام)
"بار الها! از تو می خواهم به حق نوزادی که در چنین روزی (سوم شعبان) متولد شده، او که پیش از ولادت وعده شهادتش داده شده، او که آسمان و زمین و اهل آن ها در مصیبت وی گریستند، در حالی که هنوز بر زمین گام ننهاده بود. او که کشته اشک است و بزرگ خاندان، کسی که در رجعت پیروز گردد، و او که به عنوان پاداش – جانبازی و – شهادتش ادامه امامت در نسلش و شفا در تربتش قرار داده شد."(12)

امام عصر، حضرت بقیة الله(عج)
از بهترین توصیفاتی که راجع به حضرت امام حسین (ع) شده، توصیفی است که ولی عصر (عج) راجع به آن حضرت کرده است؛ آنجا که در خطاب خود به جد بزرگوارش امام حسین (ع) می‌گوید:

"کُنتُ لِلرَّسُولِ وّلَداً وً لِلقُرآن سَنَداً وَ للاُمَّه عَضُداً وَ فِی الّاعَهِ مُجتَهِداً حافِظاَ لِلعَهد وَ المیثاق ناکِباَ عَن سُبُلِ الفُسّاق تَناوه تأوه المَجهُود طَوِیل الرُکُوع وَ السُّجُود زاهِداَ فِی الدُّنیا ژُهدَ الرّاحِل عَنها ناظِراَ بِعَین المُستَوحِشِینَ مِنها"

"تو ای حسین! برای رسول خدا فرزند و برای قرآن سند و برای امت بازویی بودی، در طاعت خدا تلاش ‌گر و نسبت به عهد و پیمان حافظ و مراقب بودی، از راه فاسقان سر بر می ‌تافتی، آه می‌ کشیدی، آه آدمی که به رنج و زحمت افتاده، رکوع و سجود تو طولانی بود، زاهد و پارسای در دنیا بودی، زهد و اعراض کسی که از دنیا رخت برکنده است، با دیده وحشت‌زدگان بدان نگاه می‌کردی."

و سلام بر تو روزی که زاده شدی و در روزی که به شهادت رسیدی و روزی که زنده برانگیخته می شوی.
 
پی نوشت
1." أمّا الحُسَینُ فَإنَّهُ مِنّی وَهُوَ ابنی وَوَلَدی وَخَیرُ الخَلقِ بَعدَ أخیهِ وَهُوَ إمامُ المُسلِمینَ وَمَولى المُؤمِنینَ وَخَلیفَةُ رَبِّ العالَمینَ وَغیاثُ المُستَغیثینَ وَکَهفُ المُستَجیرینَ وَحُجَّةُ اللّه عَلى خَلقِهِ أجمَعینَ وَهُوَ سَیِّدُ شَبابِ أهلِ الجَنَّةِ وَبابُ نَجاةِ الاُمَّةِ أمرُهُ أمری وَطاعَتُهُ طاعَتی مَن تَبِعَهُ فَإنَّهُ مِنّی وَمَن عَصاهُ فَلَیسَ مِنّی" امالی صدوق، ص 101.
2. "مَن أحَبَّ أن یَنظُرَ إلى أحَبِ أهلِ الأرضِ إلى أهلِ السَّماءِ فَلیَنظُر إلَى الحُسَینِ" مناقب آل ابى طالب، ابن شهر آشوب السروى المازندرانى، ابو جعفر محمد بن على، قم، مطبعة العلمیة، بى‏تا، ج4،ص 73.
3. " فَما بَکَتْ عَلَیْهِمُ السَّماءُ وَ الْاَرْضُ وَ ما کانوُا مُنْظَرینَ" سوره دخان، آیه 29.
4. " ‌اَمّا اِنَّ هذَا سَیُقْتَلُ وَ یَبْکی عَلَیْهِ السّماءُ وَ الْاَرْضُ." تفسیر برهان، 4ج، ص161.
5. "دَخَلَ إلیَّ رسولُ اللّه صلى الله علیه و آله عِندَ وِلادَتی الحُسَینَ علیه السلام فَناوَلتُهُ إیّاهُ فی خِرقةٍ صَفراءَ ، فَرَمى بِها وَأخَذَ خِرقَةً بَیضاءَ وَلَفَّهُ فیها ثُمَّ قالَ: خُذیهِ یا فاطِمَةُ فَإنَّهُ امامُ ابنُ امامٍ أبو الأئِمَّةِ التِسعَةِ ، مِن صُلبِهِ ائِمَّةٌ أبرارٌ وَالتّاسِعُ قائِمُهُم" کفایة الأثر، ص 194.
6. "إنّ الحسینَ بنَ علیٍّ علیهماالسلام ، بعدَ وفاةِ نَفْسی ومُفارَقَةِ رُوحی جِسْمی ، إمامٌ مِن بَعدی ، وعندَ اللّه ِ جلّ اسمُهُ فی الکتابِ ، وِراثة مِن النّبیِّ صلى الله علیه و آله أضافَها اللّه عزّ وجلّ لَه فی وِراثةِ أبیهِ واُمّهِ ، فعَلِمَ اللّه ُ أنّکم خِیَرةُ خَلقِهِ ، فاصْطَفى مِنکُم مُحمّدا صلى الله علیه و آله ، واختارَ محمّدٌ علیّا علیه السلام ، واختارَنی علیٌّ علیه السلام بالإمامةِ ، واخْتَرْتُ أنا الحُسَینَ علیه السلام." الکافی،ج 1،ص  301، حدیث 2.
7. "ما مِنْ یَوْمٍ اَشَدُّ عَلی رَسولِ اللهِ صَلّی اللهِ عَلَیه وَ آلهِ وَ سَلَّمْ مِنْ یَوْمٍ اُحُدٍ قُتِلَ فیهِ عَمُّهُ حَمْزَةٍ بْنِ عَبدالمطلَبٍ اَسَدُ اللهِ وَ اَسَدُ رَسولِِهِ وَ بَعْدَهُ یَوْمَ مُوْتَةِ قُتِلَ ابْنُ عَمَّهُ جَعفر بنُ ابی طالبٍ. ثُمّ قال علیهِ السّلام :‌ وَ لا یَومِ کَیومِ الْحُسَینِ علیه السلام اَزْدَلَفٍ عَلیهِ ثلاثونَ اَلْفٍ رَجُلٍ یَزْعُمونَ اَنّهمْ مِن هذهِ الْاُمّةٍ کُلُّ یَتَقََرّبُ اِلَی اللهِ عَزّوجلّ بِدَمَهِ وَ هُوَ بِاللهِ یُذَکّرهُمْ فَلا یَتّعِظونَ حَتّی قَتَلوهُ بَغْیاً وَ ظُلْماً وَ عُدْواناً ..." امالی صدوق، ص 374.
8. "اِنّ الحُسَیْنَ صاحِبَ کَربَلا قُتِلَ مَظْلوما، مَکروبا عَطْشانا، لَهفانا فآلَی اللّه عَزَّوَجلّ عَلی نَفْسِهِ اَن لا یاتیَهُ لَهفانٌ و لا مَکروبٌ و لا مُذنِبٌ و لا مَغمومٌ و لا عَطشانٌ و لا مَنْ بِهِ عاهَةٌ ثُمَّ دَعا عِندَهُ و تَقَرَّبَ بِالحُسَیْنِ بنِ عَلی علیه السلام اِلَی اللّه عَزَّوَجَلَّ إلاّ نَفَّسَ اللّه کُرْبَتَهُ وَ اَعطاهُ مَسأَلَتَهُ و غَفَرَ ذَنـْبَهُ وَ مَدَّ فی عُمُرِهِ وَ بَسَطَ فی رِزقِهِ فَاعتَبِروا یا اُولـِی الاَبْصار." بحارالأنوار، ج 101، ص 46، ح 5
9. "ما مشى الحسین علیه السلام بین یدى الحسن علیه السلام قط و لابدره بمطق اذا اجتمعا تعظیما له." مشکاة الانوار، ص 170.
9. "أدنى ما یثاب به زائر ابى عبدالله علیه السّلام بشط فرات إذا عرف حقه و حرمته و ولایته ان یغفر له ما تقدم من ذنبه و ما تأخز" مستدرک الوسائل، ج ۱۰، ص ۲۳۶، به نقل از کامل الزیارات، ص ، 138.
10. " اللهم انی اسئلک بحق المولود فی هذا الیوم، الموعود بشهادته قبل استهلاله و ولادته، بکته السماء و من فیها و الارض و من علیها و لما یطا لابتیها، قتیل العبرة و سید الاسرة، الممدود بالنصرة یوم الکرة، المعوض من قتله ان الائمة من نسله، و الشفاء فی تربته…؛"
http://hosain.ommolketab.ir/%d9%81%d8%b6%d8%a7%d8%a6%d9%84-%d8%a7%d9%85%d8%a7%d9%85-%d8%ad%d8%b3%d9%8a%d9%86-%d8%b9%d9%84%d9%8a%d9%87-%d8%a7%d9%84%d8%b3%d9%84%d8%a7%d9%85-%d8%af%d8%b1-%da%a9%d9%84%d8%a7%d9%85-%d8%a7%d9%85-6/
11." قالَ اَبوُالْحَسَنِ الرِّضا علیه السلام فی حَدیثٍ لِلرَّیّانِ بْنِ شَبیبٍ :‌ یَاابْنَ شَبیبٍ اِنْ کُنْتَ باکیاً لِشَیٍ فَابْکِ لِلْحُسَیْنِ بْنِ عَلیٍ بْن ابی طالبٍ عَلَیهُما السَّلام فَاِنَّهُ ذُبِحَ کُما یُذْبَحُ الْکَبْشُ وَ قُتِلَ مَعَهُ مِنْ اَهْلِ بَیِتِهِ ثَمانیةِ عَشَرَ رَجُلاً ما لَهُم فِی الْاَرضِ شَبیهونَ وَ لَقَدْ بَکَتِ السّماواتُ السَّبْعُ وَ الْاَرْضونَ لِقَتْلِهِ وَ لَقَدْ نَزّلَ اِلَی الْاَرْضِ مِنَ الْمَلائِکةِ اَرْبَعَةُ اَلافٍ لِنَصْرِهِ فَلَمْ یُوْذَنْ لَهُمْ فَهُمْ عند قَبْرِهِ شُعْثٌ غُبْرٌ  الی اَنْ یَقومَ الْقائِمُ فَیَکونونَ مِنْ اَنْصارِهِ وَ شِعارُهُمْ  یا لَثاراتِ الْحُسَیْنِ"
عیون اخبار الرضا (علیه السلام)، ج1، ص 299.
12. http://rasekhoon.net/subject/list/1759/hadith/page5/#1656
13. http://www.emamhossein.com/oldver/bank%20hadis.htm