سفیانى ، سرش بزرگ ، رویش زشت ، سرخ گون ، چشم آبى است

امیر مؤمنان فرموده است :

پسر هند جگرخوار از سمت وادى یابس ( بیابان بى آب و گیاه) مى آید . مردى میانه قامت ، زشت رو با سر بزرگ است و نشان آبله بر صورتش وجود دارد . اگر او را ببینى ، گمان مى کنى که یک چشم دارد ، نامش عثمان ، پدرش عنبسه و از فرزندان ابو سفیان است . آن قدر جلو مى آید تا بر سرزمینى آرام برسد و بر منبر آنجا بنشیند1

از امام محمد باقر(علیه السلام) آورده است : سفیانى سرخ گون، بور ، و چشمانى آبى دارد . هرگز خدا را پرستش نکرده ، مکه و مدینه را ندیده ، با این حال مى گوید : خدایا ، انتقام از خونم ! پروردگارا ! انتقام از خونم!2

اگر تو سفیانى را ببینى ، خبیث ترین مردم را دیده اى . سرخ گون ، بور و چشمانش کبود است . مى گوید : پروردگارا ! خونم ، خونم و انتقام ! آن قدر خبیث است که زن حامله را زنده به گور مى کند ، چون مى ترسد جاى سفیانى را نشان دهد3



در حدیثی دیگر از امام باقر(علیه السلام) آمده است : فرو رفتن روستایى در شام به نام جابیه ، فرود آمدن ترکان در جزیرة العرب ، آمدن رومیان به رمله و اختلاف بسیار در تمام کره خاکى ، تا شام خراب شدن شام ; سبب ویرانى شام گِرْد آمدن سه پرچم در آنجاست : پرچم اصهب ، پرچم ابقع و بیرق سفیانى .4



و در جایی دیگر آمده است که سفیانى پیروزمندانه از مناطق روم ، بازمى گردد و بر صلیب بر گردن دارد . وى سرکرده سپاه است .5

که این حدیث نشان می‌دهد که سفیانی یا مسیحی است یا در جامعه انان بزرگ شده است





پی نوشت:

1- کمال الدین 2/651 از عمر بن اذینه آورده است که ابو عبدالله فرمود که پدرم به نقل از امیر مؤمنان این حدیث را بیان کرده است

2- نعمانى /306 از محمد بن مسلم به نقل از امام باقر بیان کرده است

3-به نقل از کمال الدین ، اثبات الهداة 3/721 ; بحار 52/205 .

4- ارشاد /359

5- الغیبه طوسى /278 از بشر بن غالب