چرا حد لواط قتل است؟
دو نفری که شرم و حیاء را از دست داده و از عالم انسانیت سقوط کرده و در نتیجه انحراف جنسی در جلو چشم چهار مرد با تقوی با هم جمع شوند جز جرثمه فساد چیز دیگری نیستند و اگر زنده بمانند جامعه ای را آلوده و منحرف و یا به شکلی مانند خود خواهند ساخت چنان که در قوم لوط در ابتدا شیطان یک نفر را به این گناه آلوده ساخت سپس آن بدبخت دیگران را به این گناه وادار کرد تا جائی که در برابر چشم یک دیگر مردان با مردان و زنان با زنان جمع می شدند و نیز کسی که پس از چنین گناهی بزرگ از کار خود پشیمان نشود و توبه نکند کفر و انکارش به خدا و سرای آخرت آشکار می شود و بالجمله چنین شخصی جز کشتن و سوختن او چاره دیگری نیست و نیز گوئیم :
برای این که این گناه بزرگ در میان مسلمانان شایع نگردد که در اثر اشاعه اهمیت و قبح آن از نظرها محو گردد در دین مبین اسلام با اینکه برای اثبات هر موضوعی گواهی دو مرد عادل کافی است اما در موضوع اثبات زنا و لواط به گواهی دو نفر یا سه نفر ثابت نمی شود بلکه بر آنها جایز نیست گواهی دادن و اگر گواهی دادند بر آنها حد قذف ( نسبت زنا یا لواط به مسلمان دادن ) جاری می شود. بلی اگر چهار مرد عدل با چشم خود دخول یا تفخیذ را ببینند می توانند گواهی دهند و به گواهی آنها ثابت می شود و حد فاعل و مفعول جاری می گردد به شرط این که پیش از گواهی از کردار خود پشیمان و تادیب نشوند وگرنه حد ساقط می گردد.
و اما اقرار به این که در شرع اسلام هر انسان بالغ عاقل از روی اختیار و عمد به موضوعی که به زیان او است اگر یک مرتبه اقرار و اعتراف صریح کند ثابت می شود اما د موضوع زنا و لواط تا سه مرتبه هم ثابت نمیشود مگر این که چهار مرتبه تکرار کند و احتمال مزاح یا بیماری روانی یا چیز دیگر داده نشود. این سخت گیری برای آن است که از اقرار دست بردارد و حد بر او جاری نشود و دانسته شود که این گناه آنقدر بزرگ و مبغوض است که هیچ مسلمانی به آن آلوده نمی گردد و اهمیت آن باقی بماند.
از این بیان دانسته می شود سر کراهت اقرار. توضیح مطلب آن که اگر مسلمانی به گناه زنا یا لواط آلوده شد فاش کردن کردار ناروای خود و اقرار به آن مکروه است هر چند اگر نزد حاکم شرع چهار مرتبه اقرار کند و حد برای او جاری شود عذاب آخرتی قطعا ندارد و خداوند عادل جمع نخواهد فرمود بین عقوبت دنیوی و عذاب اخروی و گنه کار پس اجرا حد بر او قطعا از آن گناه پاک شده است اما بهتر آن است که سر خود را فاش نکند و تنها با پروردگار این راز را در میان گذارد و از در توبه و تضرع به سوی او در آید و به راستی از کردار خود پشیمان و از شر مساری نزد پروردگار سوخته و گداخته و نالان باشد امید است که خداوند به ناله های او ترحم فرموده و از آن آلودگی پاکش فرماید و البته باید تا آخر عمر بین خوف و رجاء باشد یعنی هم از عقوبت آخرت بترسد و هم امید به فضل و کرم الهی داشته باشد و به عبارت دیگر نه مغرور و بی درد و بی باکی باشد به مانند این که اینکه کاری نکرده و گناه خود را کوچک شمرده و خود را پاک پنداشته باشد و نه یاس و نا امیدی او را بگیرد و خیال کند گناه او بزرگتر از آن است که آمرزیده شود و از این روی خدا را نخواند و از او طلب آمرزش نکند و بزرگترین گناه همان ناامیدی از رحمت و رحمان بودن خداست. پس عزیزان توبه کنید که خداوند سخت مهربان است.
شریعت های آسمانی متفقا با این خوی نکوهیده به مبارزه پرداخته اند زیرا اساس بقاء اجتماع تناسل است و لواط مانع از آن است و در نتیجه این عمل منکر اجتماع را در معرض فساد و زوال قرار می دهد به علاوه ارتکاب این عمل موجب می شود که روح مردانگی کودک از میان برود و سر انجام از قیام به وظائف حیاتی و اجتماعی که مستلزم داشتن روخ مردانگی حقیقی است عاجز ماند و صدمه ای عظیم از این راه متوجه اجتماع شود زیرا برای آنکه تناسل براساس صحیح انجام شود لازم است که مرد وزن در جهت رجولیت و انوثیت کامل و صحیح باشند و لواط یا نسل را از میان می برد و یا آن را ضعیف می سازد.