از کارهای زشت قوم لوط گلوله پرانی با کمان و هسته انداختن به یکدیگر وحتی در بعضی موارد شرط بندی میکردند که هسته به هر کسی خورد با او عمل زشت لواط را انجام دهند وآدامس جویدن در معابر عمومی برای جذب افراد به خاطر شهوترانی.
همچنان لباسهای بلند می پوشیدند که امروز رقاصه های دنیا در جهان غرب می پوشند ودکمه های کت و پیراهن خود را با می گشودند و از جمله کارهای آنها این بود که راهها را برای زشتکاری می بستند و آشکارا در معرض دید مردم منکرات را انجام می دادند و در تفسیر آیه 29 عنکبوت آمده: با یکدیگر در ملاء عام کارهای رکیک و زشت انجام می دادند.
و در بعضی از تفاسیر کلمه ((منکر)) به هسته انداختن آنها تفسیر شده که آنهم به خاطر هوسهایشان بود.
از آیات قرآن از جمله از آیه 28 سوره عنکبوت استفاده می شود که زشتکاری قوم لوط به گونه ای زننده بود که در میان هیچ قوم وملتی سابقه نداشت چنانکه لوط به آنها گفت :شما کار بسیار زشتی انجام میدهید که احدی از مردم جهان قبل از شما آنها را انجام نداده است.
به این ترتیب آنها چون بنیانگذار این فساد بودند بار گناه کسانی را که در آینده از آنها پیروی می کنند نیز به دوش خواهند کشید بی آنکه از گناه آنان کم شود.
از زشتکاری قوم لوط این که : با کف دست بر پشت یکدیگر می زدند دشنامهای رکیکی و زننده به همدیگر می گفتند بازیهای بچه گانه ای داشتند قمار بازی میکردند متلک گفتن از کارهای معمول آنها بود و در حضور جمع خود را برهنه میکردند......
حضرت لوط هر چه آنها را نصیحت کرد در دل آن الودگان و منحرفان اثر ننموده پاسخ آنها به حضرت لوط این بود که: اگر راست میگویی عذاب خدا را برای ما بیاور.
لجاجت وهوس بازی آنها تا این حد بود و سرانجام حضرت لوط با قلبی آکنده از اندوه گفت : پروردگارا مرا بر این قوم مفسد پیروز گردان .
نکته قابل توجه اینکه در حالات قوم لوط نوشته اند یکی از عوامل اصلی آلودگی آنها به گناه زشت لواط این بود که آنها مردمی بخیل بودند وچون شهرهای آنها بر سر راه کاروانها ی شام قرار داشت آنها با انجام این عمل نسبت به بعضی از عابرین و مهمانانشان مخواستند آنها را از شهرهای خود دور کنند ولی کم کم این عمل زشت در میان خودشان نیز ریج گردید.
به هر حال چنانکه خاطر نشان خواهد شد به سختترین عذاب الهی گرفتار شدند به امید آنکه در جامعه ما هیچگونه از کارهای قوم لوط نباشد که کیفر آن بسیار سخت است.
حضرت محمد ( ص ) در مسجد مردی را دید به طرف کسی هسته انداخت فرمود :او مشمول لعنت است تا آن هسته به زمین بیفتد . سپس فرمود : هسته انداختن از شیوه های قوم لوط است آنگاه آیه فوق (29- عنکبوت) را خواند و از کارهای زشت آنها این بود که محل مدفوع خود را نمی شستند و خود را جنابت تطهیر نمی نمودند و بسیار بخیل و دست بسته بودند هرگز کسی را به غذا دعوت نمی کردند.
آری وفور نعمت شامات که فرسخ در فرسخ پر از درختهای میوه دار بود و آنچنان درختان در میان هم رفته بودند که شعاع آفتاب به زمین نمیرسید به جای اینکه آنها را شاکر خدا کنند وبه راه خدا روند این چنین غرق در آلودگی شده بودند تا آنجا که کسی جرات نداشت که شهرهایشان عبور کند چرا اموال او را غارت میکردند و او را به آلودگی جنسی می کشاندند