و این توشه اے ست کــ ه از دَربـان حَـرم مُحَرم الـحَرام گرفتیـم:
سینـــ ه کــ ه می زدیـم
انـگار کــ ه در می زدیم بــ ه در ِ قلب مان..
.
.
.
ببین!
کودک دلـم..،
تاکیـد می کنـم
پس از این دو مـاه،
از عشـق بیامـوز کــ ه
در،جــز بـــ ه روے این نامـها وا نمی کنـی
