با زبان ِ کوفیان آشنایی ؟
همان ها که برای حسین (ع) نامه می نویسند که :
بهار است هوا خوش گوار ..
جوشش ِ چشمه سار است ُ سر سبزی اشجار ..
بی تو ، بهار زمستان است !
و بی تو ، زندگی ! مرگ ..
بیا .. تا با تو نماز بگذاریم ..
همه منتظرند که به تو اقتدا کنند !
عجیب است !
چه قدر مضمون این سخنان به دعای ندبه ی ما شباهت دارد !
" متی ترانا و نراک .. اترانا نحف بک .. "
کی شود که تو ما را ببینی ُ ما تو را ؟
آیا خواهی دید که ما به گرد تو حلقه زده ایم ؟!؟!