مظلومیت پیامبر اسلام در زمان رحلت

در چنین روزی آخرین فرستاده خداوند به دیدارابدی محبوب خود شتافت. در شرایطی که همه چیز از مظلومیت تمام عیار ایشان خبر میداد .
رحلت پیامبر اکرم (ص) براى حکومت اسلامى و امت اسلام حادثه‏اى سخت و جانسوز بود .
او کسى است که اخلاق انسانى و ملکات عالیه را در زمانى کوتاه آن چنان در دل مسلمین گسترش داد که از هیچ، همه چیز را ساخت! او با رفتار و کردارش گردن کشان عرب را به تواضع، و زورگویان را به رأفت، و تفرقه افکنان را به یگانگى، و کافران را به ایمان، و بت پرستان را به توحید، و بى پروایان را به پاکدامنى، و کینه توزان را به بخشایش، و بیکاران را به کار و کوشش، و درشتگویان و درشتخویان را به نرمخویى، و بخیلان را به ایثار و سخاوت، و سفیهان را به عقل و درایت، رهنمون و آنان را از جهل و ضلالت، به سوى علم و هدایت رهبرى فرمود.
حضرت علی(ع) مى‏فرماید: ؛ پدر و مادرم فدایت اى پیامبر خدا، با مرگ تو رشته‏اى پاره شد که در مرگ دیگران چنین قطع نشد و آن نبوت و فرود آمدن پیام و اخبار آسمانى بود . مصیبت تو دیگر مصیبت دیدگان را تسلى دهنده ست ‏یعنى پس از مصیبت تو دیگر مرگ ها اهمیتى ندارد . و از طرفى این یک مصیبت همگانى است که عموم مردم به خاطر تو عزادارند . اگر نبود که امر به صبر و شکیبایى فرموده‏اى و از بى‏تابى نهى نموده‏اى آنقدر گریه مى‏کردم که اشک هایم تمام شود . و این درد جانکاه همیشه در من مى‏ماند و حزن و اندوهم دائمى مى‏شد. که همه اینها در مصیبت تو کم و ناچیز است.» (نهج البلاغه (صبحى صالح) خطبه235 )
سختى مصیبت رحلت پیامبر به قدرى بود که امام على مى‏فرماید: « فضجت الدار الافنیة(نهج البلاغه (صبحى صالح) خطبه 197. )؛ گویا در و دیوار خانه فریاد مى‏زد.