به گزارش خبرنگار مهر، 14 بهمن ماه امسال در ایام الله دهه فجر با عنوان "انقلاب اسلامی، انتظار فرج ، حاکمیت جهانی اسلام و استکبارستیزی" نامگذاری شده است.
اگرچه در هر انقلاب، عنصر رهبری نقش اساسی و تعیین‌کننده در سرنوشت آن دارد، اما میزان و تاثیر این نقش در هرکدام از آنها و در مراحل مختلف انقلاب‌ها متفاوت بوده است، "بی نام خمینی انقلاب اسلامی ایران در هیچ کجای دنیا شناخته شده نیست"، این جمله ای است که رهبر معظم انقلاب در توصیف نقش متمایز و بارز امام خمینی (ره) در رهبری انقلاب اسلامی ایران بیان کرده اند.
نقش رهبری امام خمینی (ره) در پیروزی اتقلاب اسلامی
نگاهی به نقش رهبرانی مانند لنین، مائو ، کاسترو و امثال آنها که رهبری و هدایت انقلابهای بزرگ ضد دیکتاتوری و ضد امپریالیستی رابه عهده داشته اند و مقایسه نقش آنها با نقش امام خمینی(ره) در سه مرحله آغاز انقلاب، پیروزی انقلاب و تثبیت و تداوم انقلاب، به خوبی منحصر به فرد بودن رهبری انقلاب اسلامی ایران را نشان می دهد.
امام خمینی(ره) نخستین گامها در راه انقلاب اسلامی را از حوزه های علمیه برداشت و با تدریس مباحث مذهبی و سخنرانی درباره نقش مذهب در اداره جامعه برای طلاب جوان، زمینه ذهنی را برای ترویج این مباحث در کل جامعه از طریق این طلاب فراهم ساخت.
روحیه انقلابی و پایبندی شدید ایشان به مسئولیت روحانیت در قبال جامعه باعث شد که به برنامه‌ها و اقدامات ضد ملی و اسلامی رژیم دیکتاتور شاه به طور علنی اعتراض کند و مردم را نسبت به عواقب ناگوار این برنامه ها هوشیار سازد.
نقطه عطف این مرحله از نقش رهبری امام خمینی (ره) به 15 خرداد 1342 بازمی گردد که دراین روز مردم شهرهایی از قبیل تهران، قم ، ورامین و... در اعتراض به دستگیری و تبعید امام خمینی (ره) راهپیمایی کردند و در فضای خفقان و پلیسی کشور در آن زمان، نخستین جرقه های انقلاب اسلامی ایران را روشن کردند.
اگرچه رژیم شاه با جدا کردن فیزیکی امام خمینی(ره) از ملت ایران سرعت انقلاب اسلامی را کند کرد اما جاذبه سخنان و دیدگاههای او که در قالب نوار و یا انتشار اعلامیه در داخل کشور از طریق شبکه رسانه های سنتی مساجد، تکیه ها، حسینیه‌ها و امثال آنها پخش می شد، این خلاء را پر کرد.
این نوع فعالیتها که از نظر میزان و گستره تاثیر در نوع خود بی‌نظیر بود بعد از حدود 15 سال نتیجه داد و مردم ایران از سال 1356 نخست در چند شهر بزرگ و از سال 1357 در اکثر شهرهای ایران با حمل تصاویر امام خمینی (ره) و پلاکاردهای حاوی بیانات ایشان به راهپیمایی و تظاهرات اعتراض آمیز علیه رژیم منحط پهلوی و درباریان فاسد پرداختند و به رهبری حضرت امام در این نهضت لبیک گفتند.
ورود امام خمینی در 12 بهمن 57 هژمونی کم نظیر بود
ورود مقتدرانه و پیروزمندانه امام خمینی (ره) در 12 بهمن 1357 به میهن اسلامی و استقبال میلیونی مردم ایران از وی در حالی که رژیم تا دندان مسلح شاه هنوز پابرجا بود، نشانه ای آشکار از نفوذ و سلطه معنوی ایشان بر قلبها و جانهای مردم ایران بشمار می رود. هژمونی که در نوع خود کم نظیر است و فقط در اندکی از رهبران انقلابی جهان مشاهده شده است.
نقش آن پیر فرزانه در جریان انقلاب به ویژه در 10 روز حیاتی و تعیین کننده بعد از ورود ایشان به کشور از 12 بهمن تا پیروزی انقلاب اسلامی در 22 بهمن 1357 قابل قیاس با هیچیک از انقلاب های جهان نیست.
درک دقیق از شرایط حساس انقلاب، شناخت کامل از فضای حاکم بر داخل کشور به رغم دوری 15 ساله از ایران، اعتقاد راسخ به صحت و درستی راهی که در پیش گرفته بود، متکی نبودن به پشتیبانی هیچ قدرت خارجی و اتکا صرف به پشتیبانی الهی و قدرت لایزال مردم مسلمان ایران و سازش ناپذیری دربرابر انواع پیشنهادهای مصالحه و تقسیم قدرت با رژیم در حال احتضار شاه از جمله خصایص بی نظیر امام خمینی (ره) بود که نقش رهبری ایشان را بر یک انقلاب بزرگ در اواخر قرن بیستم جاودانه ساخت.
اهمیت نقش رهبری امام خمینی (ره) در مرحله تثبیت انقلاب اسلامی که از 22 بهمن 1357 تا زمان ارتحال ایشان در 14 خرداد 1368 به طول انجامید نیز کمتر از دو مرحله پیش از پیروزی و مقطع پیروزی انقلاب اسلامی نبوده است.
در این مرحله که بیش از 11 سال طول کشید و هشت سال آن با جنگ تحمیلی عراق علیه ایران همراه بود، هدایت نظام جمهوری اسلامی ایران با آن همه فراز و نشیبهای سیاسی، اقتصادی و اجتماعی در داخل و تحولات منطقه ای و جهانی به بهترین وجه و با درایت خاص از سوی امام خمینی (ره) انجام شد.
مواضع شجاعانه امام خمینی (ره) در قبال شخصیتها، گروهها، احزاب، جناحها و جریانهای سیاسی که در عین صلابت و تحکم با عدالت و بی طرفی کامل اتخاذ می شد، همراه با مواضع روشن و شفاف ایشان در قبال قدرتهای جهانی و منطقه ای، نشانه ای از اقتدار و ظرفیت بالا رهبری ایشان به شمار می رود.
انتظار فرج ، زیربنای همه موفقیتها و خدمات بزرگ اسلام و عامل اصلی پیروزی
یکی از عمده ترین خدمات و زیباترین اثر وجودی امام خمینی(ره) احیای معنویت و ارزشهای مکتب حیات بخش اسلام از جمله انتظار فرج بوده است.
به گفته تحلیلگران، این موضوع، زیربنای همه موفقیتها و خدمات بزرک وبی نظیر ایشان به اسلام و مسلمین و عامل اصلی پیروزی انقلاب اسلامی ایران بوده است.
در واقع فقیهی که نظام فقاهتی را از تئوری به صورت علمی در آورد و آیات و احکام الهی وارزشهای معنوی را در عمل به مردم نشان داد و چهره اسلام ناب محمدی (ص) را از زنگارهای مهجوریت و خرافه و برداشتهای نادرست پاک کرد و مسایل ثبوتی اسلام را در تشکیل حکومت اسلامی به اثبات رساند، کسی جز امام خمینی (ره) رهبر کبیرانقلاب اسلامی نبود.
ایشان زمانی سکان انقلاب اسلامی را به دست گرفتند که فرهنگ مبتذل غرب در سایه نظام منحط شاهنشاهی بر بلاد اسلام و مسلمانان نفوذ کرده و جوامع اسلامی را به یأس و انحطاط کشانیده بود.
جمود و سکون حاکم بر مجامع اسلامی کار را به جایی رسانیده بود که عناوین ارزشی قرآن و سنت پیامبر عظیم الشان از قبیل صبر، جهاد، هجرت، عفو و انتظار فرج در اثر تحریف و برداشتهای غلط کوته نظران اصالت و قداست خود را از دست داده بود.
رهبر معظم انقلاب نیز اعتقاد به مهدویت و انتظار فرج را عامل امید، انگیزه، حرکت، تلاش و قوت قلب انسان و جامعه بشمار آورده اند. مقام معظم رهبری با این توصیف از انتظار فرج، اعتقاد ملت ایران به مهدویت را عامل و انگیزه ای برای موفقیتهای آنها ازابتدای دوران انقلاب اسلامی تاکنون برشمرده و گفته اند: ملت بزرک ایران امروز نیز قوی تر از گذشته و با اراده ای راسخ برای پیشبرد اهداف و آرمانهای بلند خود مستحکم ایستاده و تسلیم هیچ گونه فشار و تهدیدی نخواهد شد.
فرضیه علمی قابل طرح در مورد انقلاب اسلامی ایران، این است که عوامل مختلف اقتصادی، سیاسی، فرهنگی، مذهبی در شروع و پیروزی انقلاب نقش داشته است، یکی از گزاره های اصلی و مورد قبول عده ای از نظریه پردازان انقلاب، عامل مذهب است که در بطن آن "انتظار" به وضوح دیده می شود.
نقش اساسی "انتظار" در شکل گیری مبانی فکری و ایدئولوژیکی انقلاب، غیر قابل انکار است
با توجه به مؤلفه های ظلم ستیزی انتظار، عدم مشروعیت حاکمان سیاسی، نصب عام فقیهان برای نیابت از امام عصر (عج)، امید به اصلاح و تعالی جامعه و نابودی مظاهر ظلم و فساد، غصب حق حاکمیت ائمه علیهم السلام، محرومیت جامعه از فیض حضور امام، زمینه سازی برای تعجیل فرج و... می توان گفت که مساله "انتظار" - به طور مستقیم یا غیر مستقیم - محور فکری و رهبری انقلاب اسلامی بوده و نقش عمده ای در شروع و پیروزی آن داشته است.
انتظار فرج، یکی از عقاید انسان ساز و انقلاب آفرین و از مهم ترین منابع الهام و شوق دهی برای زمینه سازی برای ایجاد تحول و تکامل و سوق دادن انسانها به سوی حکومت عدل و ایمان است.
از دیدگاه اسلام، به خصوص مذهب حق تشیع، انتظار، همه گاه برانگیزنده، تحرک بخش، جنبش آفرین، سرچشمه شور مقاومت، ایثار و قیام و حرکت مستمر است.
انتظار و انقلاب اسلامی ایران
پیروزی انقلاب اسلامی ایران، ثمره نگرش و فهم انقلابی و مجاهدانه و اصلاح طلبانه از انتظار است؛ دکتر حمید عنایت، یکی از پیشگامان ارائه این مطلب که در مواردی مختلف به آن اشاره کرده و عقیده به غیبت را، یکی از عوامل پیروزی انقلاب اسلامی دانسته است، می گوید:
دو نظریه تاریخی در میان شیعه وجود دارد که به طور بالقوه، زمینه ساز فرضیه انقلاب ایران می تواند باشد: اول عقیده به "غیبت " است، بر این اساس که امام دوازدهم، حضرت مهدی (عج)، در سال 893 م غایب شد و در نهایت جهت ایجاد عدالت، در دنیا ظاهر خواهد شد. به طور اصولی، شیعه متوجه شده که بین این دو تاریخ، عدالت واقعی در دنیا وجود ندارد که به طور بالقوه، نظریه ای انقلابی است.
پرفسور "حامد الگار" نیز ریشه انقلاب اسلامی را به موضوع امامت از دیدگاه شیعه و مساله غیبت امام زمان (عج) و پیامدهای سیاسی آن متصل می داند و می گوید:
"... اگر تنها جانشین شرعی پیامبر و تنها دارنده اختیارات و اقتدارات شرعی بعد از پیامبر، در عرصه ظاهری جهان، حضوری نداشته باشد؛ لاجرم هر قدرت دنیوی که ادعای صلاحیت و اداره امور را داشته باشد، فی حد نفسه، نامشروع خواهد بود؛ الا این که بتواند به نحو روشن و غیر قابل تردید، نشان دهد که اقتدارات مزبور را، به نیابت از جانب امام غایب اعمال می کند. این عقیده بسیار مهم، سبب گردیده تا مسلمانان شیعه، در خلال بخش اعظم تاریخ شان، در برابر سلطه و اقتدار سیاسی بالفعل موجود، موضع رد و نفی داشته باشند... شیعه همواره مخالف نظریه همسازی و مصالحه با نظام سیاسی موجود بوده است. این مخالفت و معارضه، گاهی نظری بوده و در واقع پیامدهای عملی آن در مورد ایران تا زمان تحقق انقلاب اسلامی ایران که کاری است نهایی و یا منطقی تئوری سیاسی شیعه، هیچ گاه تام و تمام تجلی نیافته بوده است"
امام خمینی (ره)، انقلاب و انتظار
پیروزی انقلاب اسلامی ایران، با رهبری هوشیارانه و خردمندانه امام خمینی (ره)، نقطه عطفی در جهان اسلام به شمار می آید. درست، چهارده قرن پس از بعثت آخرین پیامبر الهی، مردی مبارز، آگاه، توان مند و اصلاح گر، رهبری توده های مظلوم و رنج کشیده و بی پناه ایران را بر عهده گرفت و با الهام از سالار شهیدان و برداشت صحیح از انتظار، به مبارزه با حاکمان جور و فساد پرداخت.
قیام اصلاح طلبانه امام خمینی، تبلور و نماد انتظار مردم برای ظهور نجات دهنده مستضعفان و ستم پیشگان از دست دنیا مداران فاسد و ستمگر بود.
امام با تلفیق چندین مؤلفه مهم به خصوص با تاکید بر وظیفه انقلابی شیعیان در عصر غیبت، پیام آور تازه ای از انتظار ظهور امام عصر (عج) بود.
او در رأس هرم تفکرات سیاسی شیعه و در کانون مرکزی مبارزه قرار گرفت و هدف اساسی خود را تشکیل حکومت اسلامی قرار داد.
ماهیت انقلاب اسلامی استکبار ستیزی است
خدای متعال، انسان را با فطرتی ظلم ستیز آفریده است. طبع انسان، عدالت خواه و مخالف تجاوز به حقوق دیگران است. ارسال پیامبران نیز با این هدف صورت گرفته که به انسانها کمک کنند تا در مسیر عدالت باقی بمانند و از آن منحرف نشوند. خدای متعال، با صراحت این واقعیت را در قرآن کریم بیان کرده است.از سوی دیگر، اراده خدای منان بر آن است که انسانهای ضعیف نگاه داشته شده و مظلوم، به پاخیزند، بر طاغوتیان و مستکبران، بشورند و داد خود را از آنها بگیرند و حاکمیت را از آن خود کنند. حاکمیتی که به عنوان امانتی الهی همواره در خدمت آرمانها و ارزشهای والا و خدایی باشد. امام خمینی(ره) با همین تفکر ژرف و ریشه دار دینی هسته مقاومت جهانی اسلام را علیه بیداد و تباهی استعمارگران و مستکبران بنیان نهاد.
مفهوم استکبارستیزی یکی از کلیدی ترین مفاهیم موجود در گفتمان انقلاب اسلامی به شمار می آید که همواره در اندیشه رهبران و در هدایت راهبردهای کلان نظام اسلامی حضوری پررنگ داشته است.
انقلاب اسلامی ایران، زمینه ساز حکومت جهانی موعود
ظهور و قیام حضرت مهدی(عج) عظیم ترین و بی سابقه ترین انقلاب تاریخ است که تحولات اساسی و همه جانبه‌ای را در عرصه‌های فکری، فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی جهان همراه داشته و خواهد داشت.
این انقلاب بزرگ جهانی مانند سایر انقلابهای اجتماعی ناشی از علل و شرایط مهمی بوده و به زمینه سازیهای زیادی نیاز دارد. قیامها و انقلابهای بیدارگرایانه از جمله اموری است که سبب تسریع در انقلاب جهانی حضرت مهدی(عج) شده و موجب بیداری و آگاهی جامعه جهانی و در نتیجه فراهم شدن زمینه ظهور می شود و به همین دلیل، ادعای ما این است که انقلاب اسلامی ایران یکی از انقلابهایی است که زمینه ساز انقلاب جهانی حضرت موعود(عج) است.