دست نوشته

دوست عزیز سلام

دست نوشته شما بسیار قابل تامل بود .ای کاش همه ما انسانها مانند صدف بودیم نه بسان ماسه های کنار دریا.متاسفانه ماانسانها برای همدیگر حکم کالایی راداریم که تاریخ مصرف مشخصی دارد.تازمانی که برای دوستانمان بودن ماسودی داشته باشد به یاد ما هستنداماامان ازروزی که ما آنی نباشیم که آنها می خواهند.افسوس وصد افسوس که همه ما در تاری که به دور خود تنیده ایم مانند عنکبوتی که منتظر به دام انداختن طعمه ای می باشد تنهای تنها زندگی می کنیم وهیچکس را به خانه ما راهی نیست مگر اینکه طعمه ما باشد.