دلم به یاد غریبی به غم بهانه گرفت
که بهر یار غریبش عزا شبانه گرفت
مگو که نیمه شبی پیکری به خاک سپرد
تمام هستی او را از او زمانه گرفت
علی شهید در آن روز شد که جانش را
میان کوچه عدو زیر تازیانه گرفت
فدای غربت آن کودک سیه پوشی
که ختم مادر خود را کنار خانه گرفت
اللّهُمَّ صَلِّ عَلی فاطمةَ و اَبیها و بَعلِِها وَ بَنیها وَالسِّرِّ المُستَودَعِ فیها بِعَدَدِ ما اَحاطَ بِهِ عِلمُک