کشور ایران یکی از سانح خیزترین کشورهای دنیا محسوب میشود. برای مثال بالاترین تلفات زلزله در جهان را تجربه میکند. این سوانح میتواند در صنایع به علت ماهیت فعالیتهای انها و سروکارداشتن با مواد و فرایندهای خطرناک، مخاطرات صنعتی و حوادث تکنولوژیک ، شرایط اضطراری ایجاد کند. در حقیقت ، صنایع علاوه بر تاثیرپذیری مستقیم از بلایا، خود با پیدایش حوادث تکنولوژیک ، به پیامدهای آنها دامن میزنند. ماهیت پیچیده این گونه سوانح در صنایع ضرورت و جود برنامه جامع مدیریتی برای آمادگی جهت مقابله با انها را بیان میکند. با توجه به اجرای طرحهای مدیریت بحران در ساختارهای کشوری، هنوز بسیار از صنایع موفق به اخذ گواهینامه های بین الملی از جمله18001 OHSAS ، 14000ISO ، نیز شده اند، موضوع آمادگی برای مقابله با بحران و ایمن سازی را جدی نگرفته اند و برنامه جامعی برای مدیریت بحران صنایع کشور تدوین نشده است.
هدف از این مقاله معرفی یک متدولوژی برای طراحی سیستم مدیریت بحران در صنایع کشور هماهنگ با برنامه مدیریت بحران ملی است که تمامی مراحل بحران را تحت پوشش قرارداده و به ارزیابی مخاطرات طبیعی و انسان ساخت منطقه صنعتی ، عوامل تعیین کننده ریسک کلی (RT) و پارامترهای تغییر سطح آمادگی میپردازد. از دیگر نتایج استقرار این طرح نیز میتوان به ساماندهی و هماهنگ نمودن تغییر کلیه عوامل مدیریت بحران صنعت، تقلیل تلفات انسانی و اقتصادی سوانح، ارزیابی ریسک انواع مخاطرات، تعیین دقیق نقش و وظایف واحدهای اجرایی بااعمال سامانه فرماندهی حادثه(ICS) ، وجود برنامه بازسازی و بازگرداندن شرایط محیط کار به شرایط عادی، مدیریت اطلاعات، نقشه های خطر و آیین نامه های لازم برای مدیریت بحران صنعت ، مدیریت جامع منابع ، شناسایی تقاط آسیب پذیر و اقدام در جهت کاهش آسیب پذیری انها ، توسعه و ایجاد برنامه های اقتضایی ، مستند کردن رویه های فوریتها، ایجاد تعاملات بین سازمانی و بخشی و طراحی مانورهای آمادگی اشاره نمود.
همچنین ، در این مقاله جهت بیان اقدامات و برنامه های کاهش ریسک سوانح طبیعی مدلی مفهومی، ریاضی و مبتنی بر فاکتورهای موثر در ریسک برای مدیریت بحران صنعت معرفی میگردد.