ذهن فعال کی دوس نداره؟

داشتن ذهنی آماده و سرحال یکی از عوامل موفقیت در ارتباط انسانی و ارتقای زمینه های شغلی و تحصیلی است. مردم معمولا غبطه کسانی را می خورند که ذهنی تیز و آماده دارند و به راحتی می توانند موضوعات و اسامی را به یاد بیاورند و دچار لغزش های فکری و محاسباتی نمی شوند و معمولا کمتر دچار فراموشی می شوند.

به گزارش دادنا و به نقل از مرکز پژوهش های یاخته های عصبی آلمان، پنج راه موثر برای تقویت ذهن و داشتن فکری فعال و قوی وجود دارد و پژوهش ها نشان داده با در نظر گرفتن این راهنمایی ها می توان میزان قدرت ذهنی را به میزان زیادی افزایش داد.

سبزیجات تازه سرشار از ویتامین و مواد مغذی مانند ویتامین E ، B6 و اسید فولیک هستندکه از مغز در برابر سلولهای مهاجم محافظت می کنند. بیاد داشته باشید که میزان مواد مغذی سبزیجاتی مانند گوجه فرنگی و هویج با میزان نگه داری آنها نسبت معکوس دارند و هر چه این مواد تازه تر باشند دارای میزان بیشتری مواد مغذی هستند. ایده استفاده از سبزیجات در فریزر و یخچال به مدت طولانی، روش نامناسبی برای استفاده از آنان است.

بازی های ذهنی بهترین راه برای جلوگیری از دمانس و زوال عقلی است که بر اثر مرور زمان و پیری رخ می دهد. سعی کنید نواختن سازی را یاد بگیرید و آدرس مکانهایی که آخرین بار رفته اید را حفظ کنید. شماره کارت ملی و کتابخانه و شماره های دیگری را دائما حفظ کنید و یادآوری کنید.

ورزش کردن باعث تحریک کردن مرکز تولید سلولهای تازه مغزی می شود و قشر خاکستری مغز را وادار به فعالیت بیشتر می کند. ورزش کردن به همراه آهنگ های مهیج (مانند انجام آیروبیک) و حرکات موزون بهترین ورزش جسمی-ذهنی به حساب می آید و همچنین حرکات بدنی باعث رساندن حجم موثرتری از خون به مغز می شود.

سر خود را به شوخی و برای بازی به جایی نکوبید! برخی عادت دارند برای تفریح و یا هنگام عصبانیت سر خود را به دیوار یا میز بکوبند. باید توجه داشت که این کار باعث ایجاد خون مردگی های کوچک در سطح جمجمه می شود و بتدریج می تواند با تاثیر منفی گذاشتن روی جریان خون رسانی مغز، عملکرد حافظه را مختل می کنند. هنگام دوچرخه سواری و یا موتور سواری و انجام حرکاتی که امکان ضربه خوردن به مغز وجود دارد حتما بایستی از کلاهخود ( یا کلاه کاسکت) استفاده شود.

برخی از میوه های قرمز رنگ مانند انگور قرمز و انار دارای ماده ای به نام ”رسوراترول” هستند که این ماده از تشکیل پلاک و لخته های خونی در رگهای مغز جلوگیری می کنند. این پلاک ها بویژه در بیماران مبتلا به آلزایمر دیده می شود. این پلاکها از ارتباط مناسب میان سلولهای عصبی و نرون ها جلوگیری می کنند.