کلوت شهری با وسعت 11000 کیلومتر مربع در 43 کیلومتری شهر شهداد واقع شده است که امروزه یکی از معروفترین بخشهای بیابانی جهان است.اینکه میگویم شهر دروغ نگفته ام. وقتی ناگهان در دل بیابان لوت چشمتان به سازه های خاکی عجیب و غریب بیفتد انگار وارد یک شهر شده اید. شهری بدون هیچ سکنه ای که انگار تنها برای ارواح ساخته شده. شاید برای همین است که میگویند اینجا شهر جن و پری است.این سازه های خاکی تا چشم کار میکنند دیده میشوند در پهناوری گسترده بیابان لوت و نامیده میشوند کلوت. کلوت که از ترکیب دو واژه" کل" به معنی "آبادی" و "لوت" که نام بیابانش هست آمده است.اینجا شهری است در سکوتی خاص که تنها ساکنانش ریگهای روان بیابانند. و شاید ارواحی سرگردان که لابلای دیواره های شنی وجود دارند و به نظاره مایی مینشینند که خلوت مستانه آنها را به هم زده ایم.

این سازه های معماری که انگار دستی غیب آنها را شکل داده است شاهکار بادند و آب. باورش سخت است که در زیرین ترین لایه های بیابان رودی شور جریان دارد که خاک را نرم میکند و شکل پذیر.رطوبت- آهسته خود را بالا میکشد و در تن دانه های شن نرم نرمک میلغزد.باد آماده هم آغوشی با کویر است. وقتی گیسو گشوده و دیوانه خود را با تن دانه ها میامیزد دانه های شن را از خود بیخود میکند. دانه های شن خود را در دستان چیره دست باد میسپارند. باد میرقصد و دانه ها را میرقصاند و دانه ها شیار شیار روی هم میلغزند و سازه های زیبای کلوتی را میسازند. و آفتاب که اینگونه مردانه و ستبر بر آنها آتش میگشاید و خشکشان میکند و داغی عشق رابر تنشان میزند .اینها ثمره عشق آب و باد و آتشند که تو میبینی و به ستایش مینشینی.

برگرفته از وبلاگ بیا تا برویم(نویسنده:سمیرامنفرد)