برای دسترسی به اینترنت، سه راه مطمئن و شناخته شده وجود دارد.
۱) اول دسترسی باند پهن (Broad Band) که معمولاً مودم کابلی و DSL برای دسترسی خانگی و خطوط پرسرعت T۱ و T۳ برای ادارات مورد استفاده قرار می گیرد.
۲) دومین راه، دسترسی WiFi است که کامپیوترهای رومیزی و به خصوص لپ تاپ ها می توانند در این روش، با استفاده از امواج رساننده داده های اینترنتی، با شبکه جهانی در ارتباط باشند.
۳) سومین راه، که قطعاً در کشور ما معمول است نیز دسترسی از طریق خط تلفن (Dial up) است که یک کاربر می تواند با شماره گیری یک خدمات دهنده اتصالات اینترنتی و اتصال به ISP ، با سرعتی به مراتب کمتر از دو روش گذشته )و به همین ترتیب هزینه های مقرون به صرفه تر( با اینترنت در ارتباط باشد. دو روش پیشین نیز هر کدام در کنار مزایای مشهودی که دارند واجد نقایصی هم هستند. مثلاً در روش های دسته بندی شده در دسترسی باند پهن)مثل T۱۳، T و DSL( هزینه بالای دسترسی و همچنین عدم امکان «حرکت» برای کاربر نقص به شمار می آیند. همچنین در روش بی سیم WiFi که در آن دسترسی نسبتاً سریع )در مقایسه با Dialup( به همراه امکان حرکت متصل شونده فراهم شده است، برد کوتاه امواج و نیز سرعت پائین )در مقایسه با T۳ و( DSL خوشایند نیست.
حال فرض کنید دانشمندان توانسته باشند روشی را برای دسترسی به اینترنت فراهم کنند که مزایای تمام روش های پیشین را داشته باشد و هیچ کدام از نقایص آنها را هم نداشته باشد!
این ایده هیجان انگیز و رویایی اکنون جامه عمل پوشیده و با نام WiMAX در دنیای تکنولوژی حضور دارد.
● WiMAX چیست ؟
WiMAX یک روش بی سیم فوق العاده سودمند و انقلابی در زمینه دسترسی تمامی کاربران )در هر سطحی( به اینترنت است. این نام از حروف اول کلمات Worldwide Intero Perability for Microwave Access گرفته شده و همانگونه که از نام آن پیدا است، راه حلی برای دسترسی به اینترنت از طریق امواج مایکروویو است. طراحان و مهندسان این روش برآن هستند تا در آینده ای نزدیک، دسترسی بی حد و مرز به اینترنت را برای تمامی کاربران تا حد دسترسی به تلفن همراه آسان کنند و همانگونه که اکنون در اغلب کشورهای جهان، داشتن و استفاده از یک تلفن قابل حمل، به پدیده ای معمولی بدل شده است، دسترسی آسان و نامحدود به مکان به اینترنت، برای همگان حاصل شود.
وای مکس در آینده بسیار نزدیک، اینترنت را در کنار شبکه مخابراتی قرار خواهد داد و چنان انقلابی را در این زمینه به وجود خواهد آورد که روشن کردن اکثر کامپیوترهای قابل حمل، خانگی و یا خاص، مساوی با اتصال آنها به اینترنت باشد. این استاندارد از طرف IEEE معتبر شناخته شده و کد ۸۰۲.۱۶ از طرف این سازمان به آن اختصاص یافته است.
● طرز کار وای مکس
وای مکس از نظر استفاده از امواج مایکروویو برای دسترسی مستقیم کاربران به اینترنت، تا حدود زیادی شبیه وای فای است، با این تفاوت که سرعت آن بسیار بالاتر و برد آن به طور چشمگیری وسیع تر است به طوری که سرعت آن را می توان با خطوط پرسرعت با پهنای باند وسیع )نظیر T۳ و DSL( مقایسه کرد و برد امواج آن را با تلفن همراه. از نظر فراگیری شبکه نیز با هیچ کدام از مقیاس های شناخته شده شبکه قابل مقایسه نیست و حتی از مقیاس MAN که برای شبکه های شهری به کار می رود و در حال حاضر بزرگترین مقیاس شبکه های یکپارچه است هم به مراتب وسیع تر است.
این سیستم از دو بخش کلی تشکیل می شود: اول برج وای مکس (WiMAX tower) که بیشترین شباهت را به برج های مخابراتی دارد و قادر است تا شعاع ۸ هزار کیلومتر مربع را تحت پوشش خود بگیرد. دوم گیرنده وای مکس (WiMAX receiver) شامل آنتن گیرنده امواج مایکروویو که می تواند برحسب موقعیت گیرنده از یک قطعه کوچک گیرنده WiFi در یک لپ تاپ تا گیرنده فرستنده داخلی در یک اداره متفاوت باشد.
برج وای مکس می تواند به طور مستقیم و با یک پهنای باند بالا )مثلاً خط T۳( با اینترنت در ارتباط باشد و امواج را به کاربران و یا برج بعدی انتقال دهد. با توجه به گستره بالای هر برج)۸ هزار کیلومتر مربع( با ایجاد برج های متعدد در انتهای محدوده تحت پوشش یک برج دیگر، می توان محدوده قابل توجهی را _ مشابه با سیستم تلفن همراه غیر ماهواره ای _ تحت پوشش قرار داد. کاربرانی که هم اکنون از سیستم WiFi برای اتصال به اینترنت استفاده می کنند به خاطر تشابه استفاده از سیگنال ها، احتمالاً می توانند از WiMAX نیز استفاده کنند هرچند که تجهیزات دریافت امواج وای مکس در حال حاضر متفاوت با وای فای است.
● چرا وای مکس
دسترسی «اینترنت بی سیم» هم اکنون از طریق تکنولوژی وای فای میسر است و ممکن است این سئوال به نظر برسد که چه لزومی به ابداع یک تکنولوژی دیگر در این زمینه است. آیا اگر فقط مشکل برخی از اشکالات سیستم وای فای است، نمی توان با بهسازی این سیستم به همان چیزی که وای مکس مدعی آن است دست یافت؟نگاهی به تفاوت های وای مکس و وای فای نشان می دهد که به رغم تشابه این دو روش در استفاده از امواج مایکروویو برای تامین دسترسی اینترنت برای کاربران، وای مکس و وای فای دو سیستم جداگانه هستند.
وای فای اتصال بی سیم را با بردی کوتاه، حداکثر در حد محوطه یک فرودگاه، نمایشگاه یا کافی شاپ)نهایتاً در سطح ۶۵ کیلومتر مربع( برقرار می سازد. در حالی که در وای مکس صحبت از اتصال بی سیم دست کم در حد یک شهرکوچک است )چیزی در حدود هشت هزار کیلومتر مربع .( گذشته از این حداکثر سرعتی که تکنولوژی وای فای برای کاربران فراهم می کند، سرعت دانلود پنج مگابایت در ثانیه است و این در حالی است که کاربران تکنولوژی وای مکس با سرعت شگفت انگیز ۵۰ تا ۱۰۰ مگابایت خواهند توانست داده ها را از اینترنت دانلود کنند )به این ترتیب امکان تماشای یک فیلم با کیفیت بالا از اینترنت- که سرعتی حداقل برابر با ۱۰ مگابایت در ثانیه نیاز دارد- برای کاربری که در حال حرکت با یک لپ تاپ است به راحتی ممکن خواهد بود(.
تفاوت عمده دیگر وای مکس با وای فای و نیز روش های دسترسی با پهنای باند بالا، ارزان بودن آن است که هرچند تا رسیدن به این مولفه به شدت مهم راه زیادی مانده است ولی یکی از اهداف طراحان آن است. «ارزان بودن» یا حتی «زیاد گران نبودن» چیزی است که برآورده شدن آن می تواند تمام تکنولوژی های رقیب وای مکس را از میدان به در کند.
● اینتل و وای مکس
در حال حاضر شرکت اینتل بیشترین تمرکز را بر روی وای مکس گرفته و مرتباً در حال توسعه این تکنولوژی است و در میان بیش از ۲۰۰ شرکتی که در مورد وای مکس در حال تحقیق و ابداع هستند پیشرو محسوب می شود.اینتل اعلام کرده لپ تاپ های سنترنیوی خود را با قابلیت وای مکس حداکثر تا سه سال دیگر به بازار خواهد فرستاد که این از هم اکنون یک موفقیت برای تکنولوژی وای مکس محسوب می شود. این شرکت همچنین اعلام کرده که به همراه شرکتی به نام کلیروایر (Clearwre) اقدامات بیشتری را برای دسترسی برخی کاربران محدود از طریق وای مکس فراهم خواهند کرد تا از هم اکنون تعداد کاربران این تکنولوژی رو به افزایش گذارد.
هم اکنون اینتل برای سیستم وای مکس تجهیزاتی شاید مودم کابلی و یا دی اس ال در دست تهیه دارد که سیگنال های پرسرعت بی سیم وای مکس را به بهترین شکل دریافت می کند.
● دو مسئله کوچک
وای مکس در دو جا با مشکل روبه رو است. اول آن که این سیستم بی حد و مرز می تواند امنیت دولت ها را به خطر اندازد و به همین خاطر از هم اکنون یک تهدید امنیتی برای حکومت ها به شمار می رود. از این رو، به موازات تامین لوازم تکنیکی آن مسائل حقوقی وای مکس نیز احتیاج به حل دارند. مسئله دوم تامین هزینه وای مکس است که برای آن راهکار منسجم و مشخصی ارائه نشده است. آیا باید مانند تلفن همراه با آن برخورد کرد و از مشترکان هزینه اتصال را برحسب مدت دریافت کرد و یا همچون ISP های بیشتر کشورها، هزینه اشتراک ثابت از مشتری اخذ کرد؟.
● WIMAX چیست و چگونه کار می کند؟
▪ شما چگونه به شبکه اینترنت دسترسی پیدا می کنید؟
امروزه سه روش متداول دسترسی به شبکه اینترنت به قرار زیر است:
۱) دسترسی پهن باند:
که معمولا از طریق مودم های کابلی و یا DSL ممکن می شوند.
۲) دسترسی بدون سیم از طریق سیستم WiFi :
که به کمک روتر های مخصوص WiFi دسترسی بدون سیم کاربران را در نقاط مختلف همچون رستوران ها، هتل ها، دفاتر کار و غیره فراهم می آورند.
۳) روش Dial-up که در صورت نبود امکانات پیشین به ناچار مورد استفاده قرار می گیرد و یکی از ساده ترین، ابتدایی ترین و کم سرعت ترین روش های دسترسی به اینترنت است.
عمده ترین مشکل استفاده از روش باند پهن را می توان قیمت بالا و برای WiFi نیز محدودیت در پوشش امواج بدون سیم عنوان نمود. اما فن آوری جدید به گونه ای این مشکلات را برطرف نموده است که سرعت بالای روش پهن باند با قیمتی کمتر ازآن و پوشش وسیعتری نسبت به WiFi فراهم آورده است. این سیستم به نام WiMAX معروف است که از مخفف عبارات Worldwide Interoperability for Microwave Access بر گرفته شده است.
WiMAX تقریبا به همان شکل WiFi کار می کند اما با سرعتی بیشتر از آن، محدوده پوشش وسیعتر و تعداد مشترکین بیشتر نسبت به WiFi.
هر سیستم WiMAX از دو قسمت اصلی به شرح زیر تشکیل یافته است:
۱) دکل WiMAX که درست همانند دکل های آنتن تلفن های سلولی)همراه( عمل می کند. با این تفاوت که یک دکل فرستنده WiMAX قادر است تا به تنهایی محدوده ای تقریبا برابر ۸۰۰۰ کیلومتر مربع را تحت پوشش قرار دهد، درحالیکه دکل های تلفن همراه محدوده ای بسیار کوچک را تحت پوشش قرار می دهند.
۲) یک گیرنده WiMAX: که اغلب بر روی لپ تاپ ها نصب شده اند و یا به صورت اتصال خارجی به رایانه های رومیزی متصل می شوند.
دکل های سیستم WiMAX قادر هستند که به مستقیما با پهنای باند بالا به اینترنت متصل شوند. این اتصال معمولا از طریق کابل های زیر زمینی و یا یک اتصال بدون سیم از طریق امواج رادیویی ماکروویو بین چند دکل فراهم می شود.
ارتباط میان گیرنده ها و دکل های سیستم WiMAX نیز از دو طریق برقرار می گردند:
الف) روش دید غیر مستقیم:
نوعی خدمات مشابه Wi-Fi است که رایانه ها به کمک آنتن های کوچکی با دکل ها ارتباط برقرار می کنند. در این روش WiMAX، از گستره فرکانسی پایین تری در حدود ۲ تا ۱۱ گیگا هرتزی)تقریبا مشابه( Wi-Fi استفاده می نماید. از طرفی طول موج های ارسالی بلندتر سبب می شوند تا امواج براحتی توسط ساختار های فیزیکی همانند درختان و ساختمان ها و غیره دچار تفرق و گسستگی شوند..
ب) روش دید مستقیم:
در این روش یک آنتن گیرنده بشقابی مخصوص، بر روی بام و یا بلندی درست روبروی یک دکل WiMAX قرار می گیرد. در این روش اتصال قوی تر و پایدارتر برقرار می شود و امکان تبادل داده با نرخ خطای کمتری فراهم می گردد. به علاوه در این روش از گستره فرکانسی بالاتری که تا ۶۶ گیگا هرتز می رسد استفاده می شود که موجب تداخل کمتر می شود.
روش دسترسی Wi-Fi محدوده ای به سعت تقریبی ۶۵ کیلو متر مربع را تحت پوشش قرار می دهد این درحالیست که از طریق روش دید مستقیم WiMAX می توان مساحتی در حدود ۹۳۰۰ کیلومتر مربع را تحت پوشش قرار داد.
همانگونه که ذکر شد، WiMAX نیز همچون Wi-Fi روشی است جهت انتقال اطلاعات از یک رایانه به رایانه ای دیگر از طریق امواج و سیگنال های رادیویی. در این حالت هر رایانه لپ تاپ و یا رومیزی مجهز به گیرنده WiMAX قادر خواهد بود تا اطلاعات ارسالی از طرف ایستگاه فرستنده WiMAX را دریافت کند.
حداکثر سرعت تبادل داده در سیستم Wi-Fi به ۵۴ مگا بایت بر ثانیه می رسد که این مقدار در سیستم WiMAX به ۷۰ مگابایت بر ثانیه افزایش می یابد. که البته در هر دو حالت این سرعت میان چند کاربر مختلف تسهیم شده است. اما تفاوت اصلی این دو سیستم سرعت آنها نیست بلکه مسافت و برد است. روش WiMAX کیلومتر ها بیشتر از Wi-Fi برد دارد. بطوریکه برد Wi-Fi در حدود ۳۰ متر است ولی WiMAX دایره ای به شعاع ۵۰ کیلومتری از اطراف دکل فرستنده را تحت پوشش قرار می دهد. این افزایش برد در سیستم WiMAX ناشی از دو عامل فرکانس و توان ارسال امواج است.
● شبکه WiMAX داتک - تله کام
WiMAX استانداردی است برای انتقال اطلاعات بصورت بی سیم در فواصل طولانی با پهنای باند زیاد. از کاربردهای آن می توان به ارتباط مشترک با شبکه در آخرین ضلع ارتباطی)از مرکز تلفن محلی تا منزل بدون سیم(، استفاده در شبکه های سلولی، برقرای ارتباط های پرسرعت در شرکت ها، انتقال صوت، تصویر و ... اشاره کرد.
پروتکل IEEE ۸۰۲.۱۶ مخصوص ارتباط میان یک نقطه به چند نقطه بصورت بی سیم است و به همین دلیل از این پروتکل برای دسترسی پرسرعت بی سیم به شبکه یا اینترنت استفاده می شود. استفاده از WiMAX بعنوان یک راهکار ارتباطی در شبکه های شهری میان محل مشترک و نزدیکترین مرکز مخابراتی بعنوان اصلی ترین مزیت این سرویس در مقابل کابل های مسی و تکنولوژیهای DSL مطرح است.
WiMAX در حالت ایده آل اجازه می دهد که پهنای باندی در حدود ۷۰Mbps میان کاربران و نقطه مرکزی بصورت اشتراکی استفاده شود. استانداردهای دسترسی به اینترنت و شبکه نشان می دهد که چنین پهنای باندی برای حدود ۶۰ شرکت که همزمان نیاز به یک ارتباط T۱ معادل ۱.۵۴۴Mbps داشته باشند کافی خواهد بود.
کیفیت و سرعتی که WiMAX به مشتری ارائه می کند باعث شده است تا این تکنولوژی برای استفاده در سرویسهایی مانند VoIP، کنفرانسهای ویدئویی، برقراری شبکه های خصوصی و ... بطور همزمان کاربرد داشته باشد.
● شبکه WiMAX داتک - تله کام
داتک - تله کام بعنوان پیشرو ارائه تکنولوژی های دسترسی بی سیم به اینترنت در کشور، در حال راه اندازی شبکه WiMAX در تهران است و مفتخر است اعلام کند که این شبکه بزودی در اردیبهشت ماه سال جدید مورد بهره برداری قرار خواهد گرفت.
سرویسی که بزودی مورد بهره برداری قرار خواهد گرفت با پهنای باندی در حدود ۱Gbps در سراسر تهران برای کاربران ثابت قابل استفاده خواهد بود.
داتک - تله کام امیدوار است که بتواند سرویس WiMAX موبایل را تا پایان سال جدید بگونه ای گسترش دهد که کاربران بتوانند با کامپیوترهای notebooke خود در سراسر تهران بصورت موبایل به اینترنت دسترسی داشته باشند.
داتک - تله کام در نظر دارد با راه اندازی حد اقل ده آنتن مرکزی که هریک ظرفیتی معادل ۵۰Mbps دارند، شروع به ارائه سرویس های WiMAX در تهران نماید.
مودم های مورد استفاده در این سرویس به گونه ای هستند که هریک از آنها می توانند تا ۲۰Mbps سرعت انتقال اطلاعات در فاصله ای تا پنج کیلومتر را به مشتری ارائه کنند. نکته قابل توجه آن است که نیازی به وجود دید مستقیم میان آنتن مرکزی و مودم مشتری وجود ندارد.
● وای مکس ، صدای پای تکنولوژی
فراهم آوردن امکان دسترسی به اینترنت پرسرعت به صورت بی سیم سالیان طولانی است ذهن ارائه دهندگان سرویس اینترنت در جهان را به خود مشغول کرده است. معمولاً در حوزه های تحت پوشش سرویس دهندگان اینترنتی مناطقی وجود داردکه امکان ارائه خدمات اینترنتی با سیم در آن ها مقدور نیست و این امر مستلزم سرمایه گذاری بسیار بالایی است که فاقد توجیه اقتصادی است . این مناطق معمولاً در نقاط دورافتاده است که جمعیت کمی هم دارد و ایجاد زیر ساخت های سیمی برای این بخش از مناطق جغرافیایی مقرون به صرفه نیست. استفاده از تکنولوژی wimax راه حل این مشکل است که از سوی ارائه دهندگان اینترنت پرسرعت بااستقبال فراوانی مواجه شده است. wimax در حقیقت همان استاندارد IEEE۸۰۲.۱۶می باشد که با نام تجاری wimax از سوی ارائه دهندگان اینترنت ارائه می شود.
wimax که مخفف worldwide Interoperobrlity for micro ware Access است از سال ۱۹۹۰ کاربرد آن شروع شده است و نقطه مقابل فناوری اترنت یا wi-fi است. تکنولوژی wimax می تواند صوت، تصویر و سیگنال های اطلاعاتی را در طول فواصل بالای ۵۰کیلومتر و با سرعتی درحدود ۷۰ مگابایت در ثانیه انتقال دهد . حمایت شرکت های دست اندرکار صنعت IT مانند اینتل سبب شده است که این تکنولوژی از بازار بسیار پررونقی برخوردار باشد .
● تجهیزات مورد نیاز
تجهیزاتی که برای پیاده سازی شبکه های wimax مورداستفاده قرار می گیرند در دو لایه تجهیزات قابل دسته بندی است:
۱) تجهیزات سمت مشترک
۲) تجهیزات مربوط به Base station
تجهیزات سمت مشترک که شامل دریافت کننده سیگنال رادیویی می باشد باید به گونه ای طراحی شود تا بتواند کلیه اطلاعات مربوطه را با فرکانس های رادیویی به نزدیک ترین Base station انتقال داده و نیز اطلاعات ارسالی از سوی Base station را به راحتی دریافت کند. این گیرنده ها در اندازه های کوچک طراحی می شوندو مدل های PCMCIA آن جهت نصب در Laptop ها نیز وجود دارد.
تجهیزات مربوط به Base station مانند دکل های BTS - دکل هایی که برای تلفن همراه مورد استفاده قرار می گیرد و امکان آنتن دهی تلفن همراه را میسر می سازد ـ که در نقاط مختلف شهرنصب می شوند و به گونه ای تعبیه شده اند که امکان دید مستقیم دو دکل به راحتی فراهم شده باشد. هرکدام از این دکل ها می تواند تا ۵۰۰۰ کیلومتر مربع راپوشش دهد و دراین محدوده امکان سرویس دهی به مشترکان فراهم خواهد شد.
● خصوصیات wimax
شبکه های نوظهور wimax دارای خصوصیات منحصر به فردی می باشد که این خصوصیات را در شبکه رقیب آن یعنی wi-fi نیز نمی توان دید. برخی از این خصوصیات به شرح زیر است:
۱) برد طولانی شبکه : با توجه به نوع BTSهای نصب شده در شبکه wimax می توان انتظار پوشش شبکه در حدود ۳۰ مایل را از این شبکه داشت.
۲) توانایی بالا برای حمل بسته های اطلاعاتی مانند صوت، تصویر ، دیتا
۳) عدم نیاز به دید مستقیم بین کاربر و دکل های BTS (در صورت دید مستقیم فاصله قابل افزایش است
)
۴) پهنای باند بالا (درحدود ۷۰Mbps که تا ۱۰۰Mbps نیز قابل افزایش است)
۵) امکان پیاده سازی شبکه wimax در هر دو باند فرکانسی Licensedو unucensed
۶) تجهیزات گران قیمت در طراحی و پیاده سازی شبکه
۷) امکان پیاده سازی شبکه در بازه های فرکانسی ۱۰-۶۶GHZ و GHZ ۱۱-۲ با استفاده از سیستم کدینگ اطلاعات
۸) پهنای باند قابل تنظیم
● طرز کار سیستم
دراین روش برخلاف سایر روش ها، اینترنت که توسط شرکت ارائه دهنده خدمات اینترنتی (Internet service provider) فراهم می شود ابتدا در دکل های BTS به صورت بی سیم و یا باسیم توزیع می شود و سپس BTSهای طراحی شده از طریق ارسال سیگنال های دریافتی به BTSهای مجاور، اینترنت رابه نزدیک ترین BTS کاربر انتقال می دهد، در آخرین حلقه این حرکت اینترنت توسط receiver کاربر دریافت شده و توسط این receiver به رایانه وارد شده و قابل دریافت می شود به علاوه در صورت ارسال اطلاعات از سوی کاربر به اینترنت این receiver وظیفه انتقال آن را برعهده دارد و دیتاهای ارسالی را به نزدیک ترین BTS رسانده و این BTS نیز اطلاعات را به BTSهای مجاور منتقل می کند تا به شرکت ارائه دهنده خدمات اینترنتی برسد و این شرکت نیز وظیفه انتقال نهایی اطلاعات را برعهده می گیرد.
● نحوه سرویس دهی
دراین نوع از تکنولوژی بی سیم دو نوع متفاوت از سرویس بی سیم را می توان فراهم آورد. سرویس با دید مستقیم و سرویس بدون دید مستقیم.
۱) سرویس با دید مستقیم (line-of-sight service)los
دراین روش آنتن دریافت کننده اطلاعات (receiver) دردید مستقیم دکل wimax قرار دارد و به همین دلیل ارسال داده ها باخطای کمتری صورت گرفته و به علاوه امکان استفاده از فرکانس های بالاتر و در نتیجه ارائه پهنای باند بیشتر نیز از سوی ISP فراهم می شود. این روش نسبت به روش بدون دید مستقیم روش مطمئن تر و پایدارتری می باشد زیرا در فرکانس های بالاتر امکان تداخل کمتر پیش خواهد آمد.
۲) سرویس بدون دید مستقیم (None-Line-of-sight service)Nlos این سرویس را می توان مشابه فناوری wi-fi دانست و همانند wi-fi از فرکانس های پائین تری در بازه ۲-۱۱GHZ می توان از آن استفاده کرد. دراین روش امواج امکان عبور از موانع فیزیکی را دارند که سبب می شود درمحیط های کلانشهرها که با ساختمان های بلند سر وکار داریم از این روش بیشتر استفاده شود . دراین روش درصد احتمال خطا در ارسال داده ها نسبت به حالت دید مستقیم (Los) افزایش پیدا خواهد کرد و پهنای باند را نیز نمی توان به حد دید مستقیم رسانید و لذا سرعت ارسال و دریافت دراین روش همواره نسبت به حالت دید مستقیم کمتر است.
● قابلیت های فنی wimax
با توجه به تازه وارد بودن این تکنولوژی در بازارهای مصرف مشترکین خصوصاً سازمان های دولتی وخصوصی داشتن اطلاعات فنی برای راه اندازی این سرویس و استفاده از قابلیت های wimax به مدیران IT و کارشناسان رایانه سازمان ها و شرکت های دولتی توصیه می شود. دراین مقاله به طور مختصر چند مورد از مهم ترین ویژگی های فنی wimax مورد اشاره قرار گرفته است:
۱) رنج فرکانسی بالاتر از ۱۰GHZ
۲) پهنای باند از ۱۰۵GHZ تا ۲۰GHZ
۳) نرخ تبادل اطلاعات تا ۷۰Mbps
۴) امکان تحت پوشش قراردادن منطقه ای وسیع به شعاع ۵۰کیلومتر توسط هر BTS
۵) قابلیت سازگاری با سایر تکنولوژی های بی سیم مانند wi-fi
۶) توانایی پشتیبانی از توپولوژی های تحت استاندارد IEEE مانند Token Ring و نیز توپولوژی های خارج از استاندارد مانندLLC
● مزایای wimax
۱) کیفیت سرویس بالاتر نسبت به سایر تکنولوژی ها
۲) کارایی بالاتر با امکان تداخل کمتر
۳) ساختار استاندارد IEEE
۴) پشتیبانی از آنتن های هوشمند
۵) حذف کابل کشی های طولانی
۶) صرفه جویی درهزینه های توسعه و نگهداری شبکه
۷) قابلیت اتصال به خطوط کابلی، DSL و T۱/E۱
۸) امکان سرویس دهی به مشترکین ثابت و سیار
۹) کمترشدن قطعی های مکرر نسبت به سایر روش های اتصال به اینترنت
● WIMAX استاندارد جدید شبکه های بی سیم
استاندارد جدید WIMax برای شبکه های شهری بی سیم ، بازار دستیابی به اینترنت رامتحول خواهدکرد. امروزه یافتن و خریدن یک کامپیوتر کیفی مجهز به تراشه Wi-Fi نباشد، کاری دشوار است، دکمه ای که به کاربران کامپیوترهای همراه اجازه دستیابی به اینترنت ر فارغ از مکانی که کاربردر آن حضور دارد می دهد. بدین ترتیب از اتاق غذاخوری ، اتاق نشیمن و یا کافی شاپ می توان به اینترنت وصل شد. عموم مردم به WI-Fi به عنوان یک ایستگاه مرکزی کاری که می تواند ارتباط را بین چندین کاربر به طور یکسان به اشتراک بگذارد علاقمندند. البته با این محدودیت که فاصله کاربرانبران برای محیط داخلی ( indoor) کمتراز۱۰۰متر و برای محیط خارجی (outdoor) کمتر از ۴۰۰ متر باشد.
اما استاندارد جدیدی معرفی شده است که عملا توانایی Wi-Fi را زیر سوال برده است . این استاندارد معروف به WiMax می باشد که باعث ایجاد ارتباطات بی سیم اینترنتی با پهنای باند بالا با سرعتی نزدیک به Wi-Fi به محدو دیت های آن را هم ندارد یعنی تا فواصل بالای حدود ۵۰ کیلومتر را هم پشتیبانی می کند.
شبکه های شهری بی سیم با سرعت های پهنای باند بالا چندان جدید نیستند، اما تجهیزات خاص باند پهن عمدتا گران قیمت هستند. در حال حاضر شرکت ها به تدریج در حال رسیدن به توافق هایی بر روی جزییات استاندارد WiMax هستند که این منجر به کاهش قیمت این تجهیزات خواهدشد.توافقات صنعتی روی جزییاتی نظیر این که چگونه سیگنال های WiMax را رمز گشایی کنیم تا فرکانس هایی را ایجاد کنیم که قابل استفاده باشند و چگونه امکان برقراری ارتباط چندین کاربر تا دستیابی به آن فرکانس ها را فراهم کنیم ، سر انجام به شرکت هایی نظیر اینتل اجازه خواهد داد تا تراشه که حاوی قابلیت WiMax برای استفاده درتجهیزات بی سیم با پهنای باند بالا هستند را بسازند . و در نهایت انتظار می رود که قیمت receiver های WiMax را رمز گشایی کنیم تا فرکانس هایی را ایجاد کنیم که قابل استفاده باشند و چگونه امکان برقراری ارتباط چندین کاربیر تا دستیابی به آن فرکانس ها را فراهم کنیم، سر انجام به شرکت هایی نظیر اینتل اجازه خواهد داد تا تراشه که حاوی قابلیت WiMax برای استفاده در تجهیزات بی سیم با پهنای باند بالا هستند بسازند.
در نهایت انتظار می رود که قیمت receiver های WiMax به حدود ۵۰ تا ۱۰۰ دلار یعنی چیزی حدود قیمت DSL ها یا مودم های کابلی امروزی برسد و این یعنی میلیون ها نفر از کاربران بالاخره می توانند از سرویس های رایج اینترنت استفاده کندو به آسانی از طریق آنتن های نصب شده روی بام از هرگوشه شهر به اینترنت وصل شوند.
اگر چه ظهور اولیه WiMax در حوزه های عمومی بوده است. اما با ظهور تدریجی تجهیزات و استانداردها، شاهد موج جدیدی از صنایع کوچک و متوسط بی سیم خواهیم بود که دیگر خطوط گران قیمت T۱/E۱ نیستندو ایستگاه های کاری همچنین می توانند خدمات خود را در مکان هایی بدون خطوط تلفن هم ارایه دهند و این یعنی دستیابی پر سرعت به اینترنت در نواحی دور افتاده ای که غالبا هیچ تجهیزات ارتباطی ندارند.
WiMax که مخفف Woldwide Interroperability for Microware Access می باشد،کمی فراتر از یک لیست طولانی از مشخصات تکمیلی و تخصصی که نمایشگر تجهیزات بی سیم کارخانه های مختلف که می توانند با سرعت های زیاد با هم کار کند، است . این استاندارد با نام IEEE ۸۰۲.۱۶ نیز شناخته می شود که از سال ۱۹۹۰ کاربرد آن شروع شده است و نقطه مقابل فناوری های اینترنت یا Wi-Fi بوده است. یک واحد انتقال دهنده WiMax می تواند صوت ، تصویر و سیگنال های اطلاعاتی را در طول فواصل بالای ۵۰ کیلومتر (با رعایت خط دید مستقیم) وبا سرعتی در حدود ۷۰ مگابیت در ثانیه (یعنی سرعتی برای دستیابی ۶۰ شرکت با سرعت خطوط T۱ یا صدها کاربر خانگی با سرعت DSL کفایت می کند) انتقال دهد.
اعلان شرکت اینتل (درژانویه ۲۰۰۴) که موضوع اصلی اش در رابطه با WiMax بود باعث رونق یافتن سریع این فناوری توسعه این استاندارد شد. شرکت سازنده Centrino قبلا طی یک ابتکار تراشه های Wi-Fi را درون کامپیوتر های کیفی قرارداده بود. اسکات ریچارد سون مدیر گروه بی سیم باند پهن شرکت اینتل در این رابطه گفت :« ما به دنبال این بودیم که آیا می توان همه شهرها را با Wi-Fi تحت پوشش اینترنتی قرارداد یا خیر و این که شاید پوشش اینترنتی دادن یک شهر با تکنولوژی Wi-Fi کار ساده ای باشد اما مشکل از این قرار است که مدیریت این شبکه بسیار بسیار سخت می شد که و در ضمن Wi-Fi بسیار هم محدود عمل می کرد.
ریچارد سون می افزاید: ما متوجه شدیم که Wi-Fi نیازمند این است که فراتر از یک تکنولوژی حامل رفتار کند و در ضمن از طیف وسیعی از توانایی ها هم بهره مند شود.
مسلما WiMax که می تواند در فواصل دورتر و تحت بازه وسیعی از فرکانس ها کار کند، ایده آل خواهد بود. پس اینتل شروع به طراحی پردازنده های ارتباطی برای کار، تحت این فرکانس ها (از ۱۲ تا ۱۱ گیگا هرتز یعنی ناحیه اصلی که توسط Wi-Fi استفاده می شود، امواج مایکرویو و انواع مخصوصی از رادارها) نمود و اولین تراشه را در ماه سپتامبر تولید کردند و سپس شروع به ایجاد و گسترش اتحادیه WiMax نمودند تا محصولات مختلف کارخانه را در این مورد تایید کند ومدعیان و پیشگامان این تکنولوژی را مشخص سازند.
همچنین Intel Capital، یکی از این بخش های اصلی شرکت اینتل، شروع به سرمایه گذاری در چندین شرکت نمود تا بتواند WiMax را تبدیل به وسیله سود آور نمایند و از آن به بهترین شیوه استفاده کند.
شرکت Speakeasy در سیاتل، یکی از این شرکت هاست و البته می تواند یکی از اولین از گسترش دهندگان بازار WiMax باشد.
این شرکت در سال ۱۹۹۴، به عنوان یک کافی نت تاسیس شد تا ارتباطات فوق العاده سریع DSL را برای بازیگران، کسانی که بازی های کامپیوتری مفصل online انجام می دادند یا متخصصینی که در منزل کار می کردند، فراهم آورد اما به خاطر این که DSL هم تحت خطوط تلفن کار می کند، در نتیجه یک محدودیت ذاتی را با خود به ارث برده است. مثلا حدود ۳۰ درصد از اهالی شهرهایی که از خدمات شرکت Speakeasy استفاده می کنند از مراکز اصلی تلفن دور هستند. به نقل از یکی از مدیران این شرکت، همین دوری افراد از مراکز اصلی تلفن مهم ترین محرک برای این شرکت بود تا به دنبال شیوه ها و روش های جدیدی باشد و به همین علت، اکنون WiMax مهم ترین و استراتژیک ترین پدیده برای تجارت آن ها است.
Speakeasy شروع به آزمایش و بررسی فنی تجهیزات WiMax با استفاده از تراشه های اینتل نموده استو امیدوار است تا اواسط سال ۲۰۰۵ مشتریان زیادی را به خود جلب کند.
اگر چه ضرورت استفاده از WiMax برای مصرف کنندگان، کسب و کارها و مردم در نواحی دور افتاده و صعب العبور برای داشتن یک دسترسی خوب و موفقیت آمیز و پر سرعت به اینترنت کاملا واضح و مبرهن است، اما این اتفاق هم یک شبه هم رخ نخواهد داد.
و همین مساله احتمالا باعث می شود مدت زمانی طول بکشد تا صنایع به سود اقتصادی این فناوری دست بیابند و آن را عمومی کنند. پس هنوز هم ساختن شبکه ای از اتصال دهنده ها با ارزش است. ریچارد سون می گوید: مردم فکر می کنند که شما می توانید تنها یک برج و برج فرستنده اصلی WiMax را روی تپه ای در اطراف شهر قراردهید و با آن اینترنت همه شهر را تامین کنید. اما این همه مساله نیست ، در اینجا هم دقیقا مانند شبکه های تلفنی با افزایش تقاضا ما مجبور به اضافه کردن برج های جدید هستیم. امال شرکت Tower Stream ، شرکتی که قصد اضافه کردن WiMax را به سرویس های خود دارد، اعلام نموده که این مشکل بدین شیوه حل می شود که می توان بر روی ساختمان های بلند در شیکاگو، نیویورک،بوستون و شهرهای دیگر، انتقال دهنده های ویژه WiMax را نصب کرد و از یک اینترنت پر سرعت با ساختاری بی سیم بهره مند شد. ساختاری که مطمئنا بسیار ارزان تر از سیم ، فیبر نوری و کابل تمام خواهد شد.
● چراWiMAX می تواند پاسخی به نیاز شما باشد؟
WiMAX استاندارد باند پهن بی سیم است که از پشتیبانی گسترده صنایع کامپیوتر و مخابرات هر دو، بهره می برد که باعث شده این فناوری بالاخص مقرون به صرفه نیز باشد.
طراحی آن به نحوی است که منافع بسیاری برای راهبران و کاربران در محیط های متنوع (سازمان های بزرگ، مصرف کنندگان، سرویس های خدماتی)، جغرافیا ها و جوامع (شهری، حومه، روستایی)، را هم در فواصل کوتاه وهم در فواصل دور، فراهم می آورد.
● فناوری WiMAX
استاندارد WiMAX با اهداف متعددی در ذهن طراحی شد. موارد در زیر بیان میشوند:
▪ معماری انعطاف پذیر
WiMAX چندین نوع معماری را پشتیبانی می نماید: پوشش نقطه به نقطه، نقطه به چند نقطه و سراسری. این تکنولوژی در لایه ۲ یعنی WiMAX MAC برای هر ایستگاه مشترک یا SS (Subscriber Station) از سرویس های نقطه به چند نقطه و سراسری مقاطع زمانی ارسال/دریافت جدایی در نظر می گیرد. بطوریکه اگر تنها یک SS در شبکه باشد، ایستگاه اصلی یا BS (Base Station) بر اساس ارتباط نقطه به نقطه ایجاد ارتباط می نماید. این نوع از ارتباط می تواند از آنتنی با پهنای باند کم برای پوشش فواصل دور استفاده کند.
▪ امنیت زیاد
WiMAX برای امنیت انتقال اطلاعات از AES (Advanced Encryption Standard) و ۳DES (Data Encryption Standard) بهره برده و با رمزی نگاری اتصال بین BS و SS برای کاربران خود حریم خصوصی (در مقابل استراق سمع) و امنیت (در تبادل اطلاعات) را در باند بی سیم و پهن خود فراهم می آورد. همچنین به راهبران شبکه امکانات محافظتی قوی در برابر دزدی سرویس ها ارائه می کند. WiMAX همچنین دارای ویژگی پشتیبانی ذاتی از VLANهاست که شبکه را قادر می سازد تا اطلاعات در حال مخابره کاربران مختلف از BS یکسان بطور کاملا ایزوله از هم عبورنمایند.
● معرفی محصول ارتباطی WiMAX
WiMAX جادوی روز است. تا کنون هیچ فن آوری ارتباطی دیگری نتوانسته تا بدین حد توجه جهان کسب و کار را به خود معطوف سازد. این فناوری هم اکنون در اختیار شماست و می توانید از کلیه سرویس های پیشرفته آن بهره مند شوید.
شبکه بیسیمی را تصور کنید که شعاع عمل آن تا ۵۰ کیلومتر باشد. نرخ انتقال داده آن معادل کابل اترنت باشد. بسته های انتقالی را با انواع درجات عادی و سفارشی ارسال و دریافت نماید. در لایه MAC کیفیت و امنیتی در حد ارتباط کابلی ارائه نماید. گیرنده آن نیازی به دید مستقیم آنتن نداشته باشد. انجمنی بر ساخت و توسعه تجهیزات آن نظارت و سرپرستی داشته باشد. در تمام شهر قابل گسترش باشد. قدم بعدی آن (سال ۲۰۰۷) موبایل شدن در حد نصب در اتومبیل باشد. چنین تخیلی امروز واقعیت یافته و محصولی است به نام WiMAX.
WiMAX از نظر مقیاس شبکه های محلی، یک شبکه شهری یا مترو پولیتن MAN (Metropolitan Area Networks) می باشد. مطابق شکل زیر مقیاس بندی شبکه ها با PAN ( Personal Area Network) یعنی کوچکترین عضو مجموعه آغاز و به WAN (Wide Area Networks) ختم می شود.