هر جا که دود باشد، فرصت مناسب و نفس گیری هم برای عکاسی پیش می آید.شکل های آبستره دود از آن جهت تأثیرگذارند که در لابه لای دود می توان شاهد تغییر حالت های زیبائی بود. در واقع آنها می توانند شما را هیپنوتیزم کنند. جالب تر از همه این که با کم ترین تجهیزات هم می توانید از آنها عکس بگیرید. در این آزمایش از Pentax K۱۰D، لنز ماکروی نود میلی متری Tamron f/۲,۸ به همراه سه پایه، دو زمان بندی و یک پرده مخمل سیاه استفاده شده است.
در نخستین مرحله از کار به دنبال اتاق تاریکی گشتیم که هیچ منفذی نداشته باشد. یک نسیم ملایم هم می تواند مسیر حرکت دود را تغییر داده و شکل ها را عوض کند و نوری که از پنجره بتابد یا یک لامپ روشن، تأثیر پرده مخملی را از بین خواهد برد.
پس از نصب پرده سیاە رنگ روی یک تخته فومی سیاه، زمان بندی های Qi-HE سیصد وات بر ثانیه ای را به گونه ای تنظیم کردیم که خروجی شان لطمه ای به پرده مخمل وارد نسازد.
ما با بخور دادن، دود ایجاد کردیم. این کار سالم تر از دود تنباکو یا سیگار است. حواس شما فرم به خود می گیرند و حتی شکل های ایجاد شده می توانند شما را بفریبند. در ضمن شما می توانید رایحه دلخواه خود را هم انتخاب کنید. برای این کار میوه های مخروطی شکل درخت کاج را بسوزانید، چرا که دود آنها به صورت متراکم در یک مسیر حرکت کرده و پراکنده نمی شود.
در این بخش دوربین را روی سه پایه نصب کرده و تجهیزات کامل شده را بین پرده و بخور قرار دهید. اگر فلاش متر ندارد، می توانید نمایش های خود را با بیشترین سرعت هماهنگی (ثانیه ۱۸۰/۱) دهانه دیافراگم براکتینگ شروع کنید. برای مواج کردن دود، به بیشترین و گسترده ترین عمق میدان نیاز دارید. در ایزوی صد، در حالی که Flash heads در بیشینه حالت خود یک یا چند وقفه دارد، به طور معمول گشادگی دیافراگم روی f/۹ قرار دارد. اگر دودها به نظرتان ملایم و هموار می آیند کافیست Flash heads را بپیچانید و روی وقفه بالاتری تنظیم کنید. اگر نور کافی نیست، تنظیمات ایزو را بالاتر ببرید تا بر مبنای همان عمق میدان موردنظر نور کافی تابانده شود. برای این کار می توانید از اطلاعات موجود در هیستوگرام کمک بگیرید. همیشه سعی کنید نقطه اوج به سمت راست بردارها به گونه ای قرار گیرد که هیچ یک از جزئیات از قلم نیفتند. از آنجائی که دود، خود های لایت هم دارد، در این مورد خاص احتمال اشتباه خواندن اطلاعات هیستوگرام بیشتر می شود.
صبور باشید. پس از انجام تنظیمات موردنظر، شاید به چند دقیقه زمان نیاز باشد تا هوا حالت یک دست و یکنواختی به خود بگیرد. (حتی نفس شما هم می تواند باعث تغییر مسیر حرکت دود شود!) پس از تصویرگیری هم برای بهتر جلوه دادن شکل ها و حالت ها از ویرایش تصویر بعد از تولید کمک بگیرید. برای ایجاد سیاه ترین سیاه ها و سفیدترین سفیدها ضمن نگه داشتن همه جزئیات، از Curves استفاده کنید. تنظیمات اشباع و رنگ را نیز به منظور افزایش رنگ ها به خوبی و با دقت تنظیم کنید. برای کمک به تنظیم تنالیته جالب است که بدانید ذات دود، آبی رنگ است!
سعی کنید چندین بار عکس بگیرید تا بهترین نمونه را به دست آورید. شاید تصویرهای اولیه از اشتیاق شما کم کنند، اما در نهایت شاتر و رهائی IR از راه دور حرکات زائد را کم کرده و هوای اطراف دود را ساکن و ثابت نگه می دارد.
● عکس گرفتن از آبشار
عکسبرداری از آبشار با کمک سه پایه تصویر زیبائی را ارائه می کند. اگر هم سه پایه ندارید، عکسبرداری را رها نکنید! به یک دیوار یا درخت تکیه دهید و با دستانی محکم از منظره عکس بگیرید، هر چند که احتمال لرزش دست هایتان وجود دارد. شما می توانید تصویرهای زیبائی از حرکات پر پیچ و خم آب (اگر سرعت شاتر کمتر از یک ثانیه باشد) یا تصویرهای صاف و همواری (اگر سرعت شاتر بیشتر از یک ثانیه باشد) بگیرید. تا جائی که می توانید درخت ها و منظره های اطراف را نگیرید. اگر هم گرفتید آنها را حذف کرده و برش دهید. چندین شات بگیرید و در نهایت بهترین را انتخاب کنید. شاید این بهترین عکس شما نباشد، اما دست کم زیبائی های موجود در منظره موردنظرتان را از دست نداده اید.