کارشناسان شبکه های وهابی وصال حق و نور با پخش سخنرانی از بزرگان تشیع در مورد نامگذاری حضرت زهرا(س) به فاطمه بدین علت که خداوند جهل را از آن حضرت در عالم ذر، جدا کرده و شیعیان حضرتش را از آتش جهنم دور نموده ؛ مدعی شدند روایتی از کتب تشیع در این مورد وجود ندارد.
در ابتدا به اختصار به بحث لغوی فاطمه می پردازیم سپس تفصیلا روایاتی که در این مورد وارد شده را بیان می کنیم.
فَطَمَ- فِطاماً فَطْماً الولدَ: فصله عن الرضاع، در لغت وقتى طفل از شیر گرفته مىشود، مىگویند: فَطَمَ الولدَ.
شیخ عباس قمی، در «منتهی الآمال، ج ۱، ص ۱۳۱ و ۱۳۲» می گوید:
«فاطمه وصفى است از مصدر فطم. و فطم در لغت عرب به معنى بریدن، قطع کردن و جدا شدن آمدن است. این صیغه که بر وزن فاعل معنى مفعولى مىدهد، به معنى بریده و جدا شده است. فاطمه از چه چیز جدا شده است؟»
در روایات بسیارى به وجه تسمیهى آن حضرت به «فاطمه» اشاره شده است.
امام محمد باقر (ع) فرمودند: خداوند فاطمهى زهراء (س) را از جهل و پلیدى جدا نموده است، لذا «فاطمه» نام گرفته است. ایشان سپس ادامه دادند: به خدا قسم، خداوند در عالم پیمان و عهد یعنى عالم ذر، فاطمه (س) را از جهل و پلیدى جدا کرده است» .
امام صادق (ع) نیز فرمودند: مىدانید تفسیر فاطمه چیست؟ و فاطمه چه معنایى دارد؟ عرضه شد: مرا آگاه بنما چه معنایى دارد. فرمودند: «فاطمه» از شر و بدى جدا گردیده است. سپس فرمودند: اگر امیرالمؤمنین (ع) با حضرت زهرا (س) ازدواج نمىکرد، هیچکس همتاى زهرا (س) نبود، از زمان حضرت آدم تا روز قیامت کفو و همتایى براى زهرا (س) یافت نمی ىشد.»
فاطمه و دوستانش از آتش بازگرفته شده اند
ولى شیرین ترین تفسیر از علت نامگذارى فاطمه زهرا (س) روایاتى است که مىگوید فاطمهى زهراء (س) بدین جهت فاطمه نامیده شد، زیرا شیعیان آن حضرت، از آتش جهنم بازگرفته شدهاند.
امام رضا (ع) از اجدادش نقل مىفرماید: پیامبر (ص) فرمود: اى فاطمه (س)! آیا مىدانى که چرا «فاطمه» نام گرفتى؟ امیرالمؤمنین (ع) عرضه مىدارند: شما بفرمایید چرا فاطمه، «فاطمه» نامیده شده است. پیامبر (ص) فرمودند: زیرا فاطمه (س) و شیعیان فاطمه (س) از آتش جهنم بازگرفته شدهاند و به آتش نخواهند رفت.»
پیمان خدا، بر آزادى دوستداران فاطمه زهرا علیهاسلام
امام باقر (ع) فرمودند: در روز قیامت حضرت فاطمه (س) بر در جهنم توقفى دارند. روى پیشانى هرکس نوشته شده است که مؤمن است یا کافر. در این هنگام به یکى از دوستان خطاکار حضرت فاطمه (س) ، فرمان مىدهند به طرف جهنم برو. فاطمهى زهراء (س) روى پیشانى او را مىخواند: بر روى پیشانى او نوشته شده است دوستدار زهرا، حضرت فاطمهى زهراء (س) به درگاه خداوند عرضه مىدارد: خدایا! پروردگارا! نام مرا فاطمه نهادى و فرمودى: به خاطر تو، دوستدارانت و دوستداران فرزندانت را از آتش جهنم رهایى مىبخشم. وعدهى تو همیشه حق بوده و هیچگاه خلاف وعدهى خود عمل نکردهاى. خداوند متعال مىفرماید: فاطمه جان! چنین است که مىگویى. من تو را فاطمه نام نهادم و هرکس که تو را دوست بدارد، یا فرزندان تو را دوست بدارد، او را از آتش جهنم رهایى مىبخشم، وعدهى من راست است و من خلاف وعدهى خود عمل نمىکنم. من این بندهام را به طرف جهنم فرستادم تا تو او را شفاعت کنى و فرشتگان و پیامبران من و هرکس در محشر است مقام تو را پیش من ببینند. هرکس را که مؤمن و عاشق یافتى، دستش را بگیر و داخل بهشت نما.
خلایق از معرفت فاطمه عاجزند
از امام صادق علیهالسلام درباره آیهى کریمه «إنّا أنزلناه فى لیلة القدر» سوال شد که حضرت در پاسخ فرمود: مراد از «لیلة» فاطمه است. مراد از «قدر» خداوند است، پس هرکس مادرم فاطمهى زهرا (س) را آنگونه که باید، بشناسد، شب قدر را درک کرده است. مادرم «فاطمه» نامیده شد، زیرا خلایق از معرفت او عاجزند.»
فاطمه مشتق از فاطر است
پیامبر اکرم (ص) به حضرت فاطمه (س) فرمودند: اى فاطمهى من!
خداوند براى تو اسمى از اسامى خود برگرفته است. خداوند «فاطر» است و نام تو را «فاطمه» گذاشته است. نام فاطمه برگرفته از نام خداوند است.
یک سوال: چرا در بین فرزندان رسول خدا (ص) تنها فاطمة زهرا (س) به یک مقام معنوی بسیار عالی نایل شد؟ جواب این است که فاطمه (س) به خاطر معرفت نسبت به ذات اقدس احدیت و عبادت و بندگی خالصانه به این منزلت راه یافته است، نه به خاطر این که دختر پیامبر (ص) یا مادر حسنین و یا همسر امام علی(ع) است، چرا که پیامبر دختران دیگر و امام علی (ع) زنان دیگر داشته اند و زنان دیگر مادر امام بوده اند ولی هیچ یک به مقامی که فاطمة زهرا (س) رسیده است نرسیده اند. پس بر اثر شایستگی شخصی که در وجودش بود، به این مرتبة معنوی رسید.
از امام صادق (ع) ، از پدرانشان (ع) ، نقل شده است که رسول خدا (ص) فرمود:
(به جبرئیل) گفتم: ای حبیب من، جبرئیل، چرا او در آسمان منصوره و در زمین فاطمه نامیده شد؟
جبرئیل گفت: در زمین فاطمه نامیده شد؛ چرا که شیعیانش از آتش باز داشته شده اند و دشمنانش از دوستی او محروم شده اند و در آسمان منصوره است ( کمک کننده دوستانش است ) و این همان سخن خداوند است که فرمود: « و آن روز مؤمنان به یاری خداوند شاد می شوند هر که را بخواهد، یاری میکند » یعنی یاری فاطمه به دوستدارانش.
امام صادق (ع) فرمودند : براى حضرت زهراء (س) در نزد خداوند ۹ اسم است که عبارتند از: «فاطمه، صدیقه، مبارکه، طاهره، زکیه، راضیه ،مرضیه، محدّثه، و زهراء»
جابر می گوید: از امام صادق علیه السلام سؤال کردم: چرا حضرت فاطمه ی زهرا (س) زهرا نامیده شد؟
فرمودند: زیرا خداوند عزّوجلّ ایشان را از نور عظمت خویش آفرید. آن هنگام که درخشیدن گرفت، آسمان ها و زمین به نورش روشن گردید و دیدگان فرشتگان را فرا گرفت و ملائکه برای خدا به سجده افتادند و گفتند: ای اله و سرور ما، این چه نوری است؟
خداوند به آنان وحی فرمود:
این نوری از نور من است. در آسمان خویش سکنایش دادم. از عظمت خویش آفریدمش. از صلب پیامبری از پیامبرانم خارجش می سازم. به تمامی انبیا برتری اش می دهم و از آن نور، امامانی را ظاهر می سازم که به امر من قیام می کنند و به حقّ من هدایت می کنند. آن هنگام که وحی من قطع شود، آنان را جانشینان خود در زمین خویش قرار می دهم.